Συγκινημένος επινεύω στην προβολή μιας ζωής ευαίσθητου μόχθου.
Σκέψη πρώτη:
Αν το κακό ξεκινά απ' τον αυταρχισμό ή την έλλειψη ορίων στη σχέση γονέων και παιδιών, τότε θέλουμε άλλες γονεϊκές στάσεις και συμπεριφορές.
Δουλειά του σχολείου; Στο μέτρο που το σχολείο ανατρέφει παιδιά σε συνεργασία με τους γονείς, ΝΑΙ. Γιατί το σχολείο οφείλει να ξέρει ―και μπορεί να διδάξει― ότι άλλο τα όρια που επιβάλλονται και άλλο τα όρια που συμφωνούνται. Η απόσταση μεταξύ των δύο λέγεται δημοκρατία (και σήμερα πια χαράσσεται στο έγχρωμο δέρμα μας η φθορά και ο ευτελισμός της).
Σκέψη δεύτερη:
Έπειτα από είκοσι χρόνια κόπου, είναι καιρός να μας απασχολήσει και ο εκφοβισμός που ασκούν οι παιδαγωγοί ―και το ίδιο το σχολείο ως οργανισμός― στους ανήλικους μαθητές.
Ή μήπως το θέμα δεν τίθεται (ή δεν ΠΡΕΠΕΙ να τίθεται);
Συνέντευξη για bullying με Φωτεινή Ξενάκη από News247
Επειδή πάντως και μέλλον υπάρχει και προοπτική, όσοι ενδιαφερθούν να δουν κι άλλα, ας πάνε στο Gordon Youth Effectiveness Training, που έχει έρθει στην Ελλάδα και σύντομα θα αρχίσει να φέρνει αλλαγές με την εφαρμογή του.
