Κατά των ανθέων

Δε γνωρίζω τα χρώματα ούτε το σχέδιο Ίσως καταφέρνω κομμάτι τη φράση πού μπαίνουν τα και της και που παραλείπονται αν θα βάλω τη λέξη μόνο ή μονάχα καθώς και τι είναι κάθε φορά απαραίτητο όπως και τι ν αποφεύγεται Αυτός είναι ο βασικός λογος που καταφεύγω στο λόγο αν και με τόσα λίγα που ξέρω μπορεί να μην είμαι ποιητής ούτε καν πεζογράφος Πάντως σίγουρα δεν είμαι ζωγράφος

Αν ήμουν δε θα ζωγράφιζα άνθη ποτέ Χίλιες φορές προτιμότερο να ζωγραφίζω nature morte αρχίδια παρά ένα μάτσο λουλούδια Νομίζω πως θα είχαμε μια αμεσότητα που λείπει από τη ζωή μας πολύ παρά αυτή η μετατόπιση του σεξουαλισμού προς τα άνθη.

Βέβαια έχουν κι αυτά στήμονες κι ύπερο γύρη κι ωάρια μ εκείνη την κολλώδη ουσία αλλ όλα αυτά έρχονται σε δεύτερο πλάνο καλύπτονται από πλήθος πέταλα και στο τέλος δεν υποψιάζεσαι τίποτα

...

Μάριος Χάκκας, Άπαντα, 225