Μες τη βαθειά λύπη, γύρισα και διάβασα πώς ο Αχιλλέας έθαψε τον Πάτροκλο,
"Ως καίει πατέρας καίγοντας του νιόπαντρου του γιου του τα οστά..."
"ΩΣ ΔΕ ΠΑΤΗΡ ΟΥ ΠΑΙΔΟΣ ΟΔΥΡΕΤΑΙ ΟΣΤΕΑ ΚΑΙΩΝ, ΝΥΜΦΙΟΥ..."
στο Ψ (222) της Ιλιάδας [Γ Ψυχουντάκης (μτφρ.) (1995), Ομήρου Ιλιάδα, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης].
Kι έπειτα διάβασα - ξανά και ξανά - το τέταρτο κεφάλαιο της Eroica· ειδικά το κομμάτι από τη σελίδα 72 μέχρι τη σελίδα 80:
"... νιώθαμε μια έφεση σωματική για την αθανασία, να επιδείξομε τη δύναμή μας σαν πρόκληση, σα μιαν εκδίκηση γι' αυτό που είχε γίνει."
Μες στη βαθειά λύπη· σκέφτομαι γονείς, αδέλφια, φίλους, συμμαθήτριες, συμμαθητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου