Πλούτος vs. Ανεργία

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες ποδοσφαιρικές ομάδες, οι οποίες αναγνωρίζονται για το κύρος τους και τα επιτεύγματά τους παγκοσμίως, ξοδεύουν υπέρογκα ποσά σε μεταγραφές παικτών μεγάλης αξίας.
Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου αποτέλεσαν οι μεταγραφές που έκανε το περασμένο καλοκαίρι η Ρεάλ Μαδρίτης. Συγκεκριμένα, ξόδεψε το αστρονομικό ποσό των 254 εκατομμυρίων ευρώ. Όμως, το ερώτημα που τίθεται είναι καθαρά ηθικό: είναι σωστό να δίνονται τόσο μεγάλα ποσά σε ποδοσφαιριστές, ενώ η ανεργία καλπάζει! Ειδικά στην Ισπανία αγγίζει το 18%.
Όσον αφορά στις μεταγραφές της "βασίλισσας" της Μαδρίτης, πρέπει να τονιστεί πως το περασμένο καλοκαίρι αποκτήθηκαν εφτά ποδοσφαιριστές, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Κακά, ο Μπενζεμά, ο Τσάμπι Αλόνσο, ο Αλμπιόλ, ο Αρμπελόα και ο Γκρανέρο. Φυσικά, η πιο αξιοσημείωτη μεταγραφή ήταν αυτή του Κριστιάνο Ρονάλντο απ΄τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για τον οποίο "έβγαλε απ'την τσέπη" της η Ρεάλ 95 εκατομμύρια ευρώ! Με αυτόν τον τρόπο, ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός αποτελεί αυτή τη στιγμή την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, παίρνοντας τη θέση του Ζινεντίν Ζιντάν, του οποίου η μεταγραφή το 2001 απ'τη Γιουβέντους κόστισε στη "βασίλισσα" 76 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, εξίσου μεγάλο ποσό αποτέλεσε αυτό της μεταγραφής του Βραζιλιάνου άσου Κακά απ'τη Μίλαν, αγγίζοντας τα 67 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, το κόστος των μεταγραφων αυτών των δύο παικτών αποτέλεσε το 64% των συνολικώ εξόδων της ομάδας για μεταγραφές.
Απ'την άλλη μεριά, η ανεργία στην Ισπανία έχει φτάσει σε ανεξέλεγκτα επίπεδα, δηλαδή κοντά στο 18%. Χαρακτηριστικό γεγονός αποτελεί η αύξηση των ανέργων κατά 80367 άτομα το Σεπτέμβριο του 2009. Επίσης, οι αιτήσεις για επίδομα ανεργίας τον ίδιο χρόνο αυξήθηκαν κατά 1,08 εκατομμύρια. Αυτά τα γεγονότα έχουν οδηγήσει την Ισπανία στην πρώτη θέση της ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και γι'αυτό η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση.
Επομένως, στην Ισπανία, όπως και σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες, παρατηρείται το φαινόμενο της άνισης κατανομής του πλούτου, το οποίο οδηγει ορισμένους ανθρώπους στον υπερβολικό πλουτισμό και κάποιους άλλους στα όρια της φτώχειας. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι καθόλου σωστό ένας ποδοσφαιριστής να χρυσοπληρώνεται, ενώ ένας απλός πολίτης να μην έχει τη δυνατότητα να εργάζεται, με αποτέλεσμα οι συνθήκες επιβίωσής του να γίνονται δύσκολες. Το φταίξιμο, εν μέρει, ανήκει στη διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης και πιο συγκεκριμένα στον πρόεδρό της Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος όμως απλά ακολουθεί το παράδειγμα των υπόλοιπων ομάδων, έχοντας ως στόχο να ικανοποιήσει τους φιλάθλους της ομάδας, προσφέροντας τίτλους και θέαμα.
Ίσως έχει έρθει η στιγμή που πρέπει τα κράτη να θέσουν περιορισμούς στις υπέρογκες τιμές των μεταγραφών των ποδοσφαιριστών, καθώς βρισκόμαστε σε περίοδο οικονομικής κρίσης και τα ποσοστά ανεργίας είναι μεγάλα. Βέβαια, απ'την άλλη μεριά, οι ήπιες αντιδράσεις απ'τον κόσμο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μάλλον επιβεβαιώνουν την λαϊκή ρήση ότι 'το ποδόσφαιρο αποτελεί το όπιο του λαού'.

Καλή διασκέδαση!

 Πρώτα διαβάστε Δημήτρη Ελευθεράκη·


ΑΝΘΕΛΛΗΝ

Το η-μαίηλ φρόντισε κομψό να είναι

(εκείνα τα γλυκά των ήμο δεν με αρέσουν)

δέκα με δεκαπέντε λέξεις στο γουόρντκαουντ

κι ούτε πολλά επίθετα και καταλήξεις ξένες

(εύγλωττος, αμετροέπεια, τροχάδην)

μήπως τα δει ο κάουνσελλορ και φρίξει.

Κάνε και μια αναζήτηση στο γκουγκλ

μήπως σε δώσει κάνα βιντεάκι για αττάτσμεντ

μ’ ελληνικούς σαμπτάιτλς για να βλέπουν στο Λονδίνο.

Και προπαντός, Μοχάμεντ, να προσέξεις

μη βάλεις τίποτε φράσεις των βαρβάρων

(σουτζούκι, μπουνταλάς, ρουσφέτι)

και μας περάσουν για Ινδούς ή Πάρθους.

Κι άσε να λένε πως δεν ξέρω Ιστορία,

κι ότι πηαίνω ολημερίς για σόππινγκ.

Τ’ αγάλματα, τα θέατρα και τα μουσεία

τα ελγίνεια, τες κλίσεις των ρημάτων

καλύτερα τα ξέρω κι απ’ τους Άγγλους

(τόσα ντοκυμανταίρ και γιουνιβέρσιτιζ ον-λάιν).

Ποιος θα με πει εμένα τι θα κάμω;

Τουρίστας στην πατρίδα μου δεν είμαι!

Και τώρα διαβάστε Κωνσταντίνο Καβάφη· 

Φιλέλλην

Την χάραξι φρόντισε τεχνικά να γίνει.
Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.
Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό
εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν.
Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά
οχ' υπερβολική, όχι πομπώδης-
μην τα παρεξηγήσει ο ανθύπατος
που όλο σκαλίζει και μηνά στη Ρώμη-
αλλ' όμως βέβαια τιμητική.
Κάτι πολύ εκλεκτό απ' το άλλο μέρος
κανένας δισκοβόλος έφηβος ωραίος.
Προ πάντων σε συστήνω να κοιτάξεις
(Σιθάσπη, προς θεού, να μη λησμονηθεί)
μετά το Βασιλεύς και το Σωτήρ,
να χαραχθεί με γράμματα κομψά, Φιλέλλην.
Και τώρα μη με αρχίζεις ευφυολογίες,
τα «Πού οι Έλληνες;» και «Πού τα Ελληνικά;
πίσω απ' τον Ζάγρο εδώ, από τα Φράατα πέρα».
Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροί μας άλλοι
αφού το γράφουν, θα το γράψουμε κ' εμείς.
Και τέλος μη ξεχνάς που ενίοτε
μας έρχοντ' από την Συρία σοφισταί,
και στιχοπλόκοι, κι άλλοι ματαιόσπουδοι.
Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ.

Now read Leonard Cohen;

ALEXANDRA LEAVING


Suddenly the night has grown colder.
Some deity preparing to depart.
Alexandra hoisted on his shoulder,
they slip between the sentries of your heart.

Upheld by the simplicities of pleasure,
they gain the light, they formlessly entwine;
and radiant beyond your widest measure
they fall among the voices and the wine.

lt's not a trick, your senses all deceiving,
a fitful dream the morning will exhaust---
Say goodbye to Alexandra leaving,
Then say goodbye to Alexandra lost.

Even though she sleeps upon your satin.
Even though she wakes you with a kiss.
Do not say the moment was imagined,
Do not stoop to strategies like this.

As someone long prepared for this to happen,
Go firmly to the window. Drink it in.
Exquisite music, Alexandra laughing.
Your first commitments tangible again.

You who had the honor of her evening,
And by that honor had your own restored---
Say goodbye to Alexandra leaving.
Alexandra leaving with her lord.

As someone long prepared for the occasion;
In full command of every plan you wrecked---
Do not choose a coward's explanation
that hides behind the cause and the effect,

You who were bewildered by a meaning,
whose code was broken, crucifix uncrossed---
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.

Hydra, Greece
September 1999

Και τώρα, πάλι, Κωνσταντίνο Καβάφη· 

Απολείπειν ο θεός Αντώνιον



Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές ―
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
 
(1911)

 

Leonard I love

ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ): Το "Ευρωπαϊκό" Ηλεκτρονικό βιβλίο

ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ): Το "Ευρωπαϊκό" Ηλεκτρονικό βιβλίο