Νικολάου Γύζη, Μετά την καταστροφή των Ψαρών |
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλικάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γεναμένο από λίγα χορτάρια
που είχαν μείνει στην έρημη γη.
Άσκηση: για κάθε μία ερώτηση, προσπαθήστε να φτάσετε σε ένα γραπτό προετοιμασίας που θα έχει πρόλογο (θυμηθείτε: πρόλογος σημαίνει ερμηνευτική θέση ή, αλλιώς, επιγραμματική απάντηση στην ερώτηση), το τμήμα του γραπτού όπου αναπτύσσονται τα επιχειρήματα και οι παρατηρήσεις που υποστηρίζουν τη θέση/απάντηση σε μορφή μπούλετ πόιντς, και επίλογο με τα βασικά σας συμπεράσματα.
Οι βασικές πεζογραφικές συμβάσεις που θα ήθελα να έχετε υπόψη σας και να προσέξετε στην προετοιμασία σας είναι:Αυτά για τώρα. Τα υπόλοιπα στην τάξη. Ματσμούτς.
- Το πρόσωπο που αφηγείται
- Η σύμβαση του τόπου (κλειστός, ανοιχτός, εδώ, αλλού, παντού)
- Η σύμβαση του χρόνου (ιστορικός χρόνος, αφηγηματικός χρόνος, τώρα, παλιά)
- Η σύμβαση του χαρακτηρισμού (της κατασκευής των χαρακτήρων δηλαδή, εμφάνιση και προσωπικότητα, εξέλιξη, κατάληξη)
- Η σύμβαση της πλοκής (πώς συνδέονται μεταξύ τους και πώς δικαιολογούνται οι πράξεις των χαρακτήρων και τα γεγονότα)
Την [συνέντευξη] φρόντισε τεχνικά να γίνει. Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής. Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό· εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν. Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά· όχ’ υπερβολική, όχι πομπώδης— μην τα παρεξηγήσει ο ανθύπατος που όλο σκαλίζει και μηνά στην Pώμη — αλλ’ όμως βέβαια τιμητική. Κάτι πολύ εκλεκτό απ’ το άλλο μέρος· κανένας δισκοβόλος έφηβος ωραίος. Προ πάντων σε συστήνω να κυττάξεις (Σιθάσπη, προς θεού, να μη λησμονηθεί) μετά το Βασιλεύς και το Σωτήρ, να χαραχθεί με γράμματα κομψά, Φιλέλλην. Και τώρα μη με αρχίζεις ευφυολογίες, τα «Πού οι Έλληνες;» και «Πού τα Ελληνικά πίσω απ’ τον Ζάγρο εδώ, από τα Φράατα πέρα». Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροί μας άλλοι αφού το γράφουν, θα το γράψουμε κ’ εμείς. Και τέλος μη ξεχνάς που ενίοτε μας έρχοντ’ από την Συρία σοφισταί, και στιχοπλόκοι, κι άλλοι ματαιόσπουδοι. Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ. |