το τέλος μιας εποχής

Φύλλα πέφτουν σαν τα δάκρυα σου

Ο καιρός αλλάζει και συ μένεις στη σειρά σου

Απλά φαντάσου, πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς τα όνειρά σου

Αν φύγεις μακριά θα έρθω κοντά σου

Θα ακολουθούν άγγελοι στο πέρασμα σου

 

Χωρίς αιτία και σκοπό

Χάνεται μια ψυχή και πάει στον ουρανό

Κρύσταλλα πέφτουν στα όνειρά σου

Υμνούν το θάνατο της μοναξιάς σου

 

Κύκνειο άσμα θα γραφτεί

Στα θεμέλια του κόσμου θα κρυφτεί

Στην ιστορία ποτέ δεν θ’ ανεβεί

Χωρίς να θέλω να το δω

Όραμα βλέπω σε μέλλον κοντινό

 

Αν θες ν’ ακούσεις λέξεις μαγικές

Θα γυρίσεις πίσω να βρεις τις πηγές

Αυτές που θυμίζανε το χθες

Αν μπορείς τρέξε να κρυφτείς και ποτέ μην κατεβείς

Στον κόσμο αυτό

 

Σε όνειρο τραγικό θα βρεις θάνατο πικρό

Θα χαθείς, θα εκπλαγείς

Ζωές σταματούν να ζουν

Ανοίγουν πόρτες

Αρχίζουν να υμνούν