Είπα αυτά:
Είναι τιμή να μιλά κανείς μαζί με τα παιδιά στην ίδια εκδήλωση· και ευτυχία!
Φέτος θ' αδειάσει και η τρίτη γωνιά του σπιτιού μας. Από το φθινόπωρο, η γυναίκα μου κι εγώ θα ζήσουμε πια μόνοι. Πολλοί γονείς βρισκόμαστε στην ίδια στιγμή της ζωής μας. Και άλλοι, θα βρεθούμε σύντομα. Εύχομαι η νέα περίοδος να 'ναι ακριβώς αυτό: νέα· φρέσκια· καινούργια.
Για τις δασκάλες (και τους δασκάλους) τα πράματα διαφέρουν: στα σχολεία μέχρι να μαζέψεις μια σοδειά, να, έρχεται η άλλη. Πλούτος· μεγάλος πλούτος! Αυτή 'ναι η δουλειά μας, έτσι τρεφόμαστε και μεγαλώνουμε. Κι όταν κουραστούμε και κάτσουμε, ελπίζω να 'μαστε χορτάτοι. Το εύχομαι για όλους μας.
Είναι κι οι συνάδελφοι στη διοίκηση και την επιμελητεία του σχολείου. Χωρίς την υπομονή και το χαμόγελό τους το σχολείο δε θα 'ταν έτσι. Ευχές και ευχαριστίες και σ' εκείνους, για τους κόπους τους, που κι εκείνοι κόποι παιδαγωγικοί είναι και πολύτιμοι.
Εσείς τώρα, που σας έχουμε ντύσει στα χρώματα της καλής αρχής και σας δείχνουμε τρυφερά
την έξοδο.
Το σχολείο τούτο προσπάθησε να σας μεγαλώσει για έναν κόσμο ελευθερίας και δημοκρατίας. Ελευθερία είναι η ηθική της αξιοπρέπειας· και Δημοκρατία η ηθική της ευθύνης. Δεν είναι αφηρημένες έννοιες. Είναι απτά και δύσκολα κομμάτια της ζωής. Και για να ζήσει κανείς μ' αυτές θέλει κόπο και πόνο· ναι· “θέλει αρετή και τόλμη”, όπως λέει κι ο Κάλβος -- θα τον έχετε ίσως ακουστά· ο Σεφέρης έχει γράψει πως είναι ένας από τους “τρεις μεγάλους πεθαμένους ποιητές μας που δεν ήξεραν ελληνικά”.
Είναι απόψε η ευκαιρία να σας πω πόσο σας έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη· εμπιστοσύνη ότι θα βρείτε την ησυχία και την ασφάλεια που χρειάζεστε για να ζήσετε· εμπιστοσύνη ότι θα βρείτε τη μετρημένη αισιοδοξία του Beckett: "Try again. Fail again. Fail better." (Δεν ξέρω αν τον ξέρετε τον Beckett· ένας Ιρλανδός ήτανε που μίλαγε γαλλικά). Εμπιστοσύνη ότι έχετε τον τρόπο της δύσκολης αξιοπρέπειας που επιδιώκουμε.
Εγώ εδώ θα μείνω, γεμάτος καλές αναμνήσεις και πολλά αναμνηστικά· σαν κι αυτές τις βαρκούλες που έφερα να σας δείξω. Είναι διαβασμένες βαρκούλες· έχουν ακούσει Καβάφη, έχουν ακούσει Λόρκα, Τσέχωφ, Γκάτσο. Τις χρωμάτισα και τις ονόμασα όπως πρέπει. Αυτήν εδώ, ας πούμε, την λένε Ο Ωραίος Οροφέρνης· αυτή λέγεται Η Αστεία Αιδώς· και αυτή, Η Μορφή των Απολαύσεων. Έχω και μία που λέγεται Η Αυλή του Πικραμένου.
Φέτος πολλές καλές αναμνήσεις και πολλά αναμνηστικά.
Και να προσέξετε: να μην αφήσετε τον ήλιο να σας κάψει.
Είναι τιμή να μιλά κανείς μαζί με τα παιδιά στην ίδια εκδήλωση· και ευτυχία!
Φέτος θ' αδειάσει και η τρίτη γωνιά του σπιτιού μας. Από το φθινόπωρο, η γυναίκα μου κι εγώ θα ζήσουμε πια μόνοι. Πολλοί γονείς βρισκόμαστε στην ίδια στιγμή της ζωής μας. Και άλλοι, θα βρεθούμε σύντομα. Εύχομαι η νέα περίοδος να 'ναι ακριβώς αυτό: νέα· φρέσκια· καινούργια.
Για τις δασκάλες (και τους δασκάλους) τα πράματα διαφέρουν: στα σχολεία μέχρι να μαζέψεις μια σοδειά, να, έρχεται η άλλη. Πλούτος· μεγάλος πλούτος! Αυτή 'ναι η δουλειά μας, έτσι τρεφόμαστε και μεγαλώνουμε. Κι όταν κουραστούμε και κάτσουμε, ελπίζω να 'μαστε χορτάτοι. Το εύχομαι για όλους μας.
Είναι κι οι συνάδελφοι στη διοίκηση και την επιμελητεία του σχολείου. Χωρίς την υπομονή και το χαμόγελό τους το σχολείο δε θα 'ταν έτσι. Ευχές και ευχαριστίες και σ' εκείνους, για τους κόπους τους, που κι εκείνοι κόποι παιδαγωγικοί είναι και πολύτιμοι.
Εσείς τώρα, που σας έχουμε ντύσει στα χρώματα της καλής αρχής και σας δείχνουμε τρυφερά
την έξοδο.
Το σχολείο τούτο προσπάθησε να σας μεγαλώσει για έναν κόσμο ελευθερίας και δημοκρατίας. Ελευθερία είναι η ηθική της αξιοπρέπειας· και Δημοκρατία η ηθική της ευθύνης. Δεν είναι αφηρημένες έννοιες. Είναι απτά και δύσκολα κομμάτια της ζωής. Και για να ζήσει κανείς μ' αυτές θέλει κόπο και πόνο· ναι· “θέλει αρετή και τόλμη”, όπως λέει κι ο Κάλβος -- θα τον έχετε ίσως ακουστά· ο Σεφέρης έχει γράψει πως είναι ένας από τους “τρεις μεγάλους πεθαμένους ποιητές μας που δεν ήξεραν ελληνικά”.
Είναι απόψε η ευκαιρία να σας πω πόσο σας έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη· εμπιστοσύνη ότι θα βρείτε την ησυχία και την ασφάλεια που χρειάζεστε για να ζήσετε· εμπιστοσύνη ότι θα βρείτε τη μετρημένη αισιοδοξία του Beckett: "Try again. Fail again. Fail better." (Δεν ξέρω αν τον ξέρετε τον Beckett· ένας Ιρλανδός ήτανε που μίλαγε γαλλικά). Εμπιστοσύνη ότι έχετε τον τρόπο της δύσκολης αξιοπρέπειας που επιδιώκουμε.
Εγώ εδώ θα μείνω, γεμάτος καλές αναμνήσεις και πολλά αναμνηστικά· σαν κι αυτές τις βαρκούλες που έφερα να σας δείξω. Είναι διαβασμένες βαρκούλες· έχουν ακούσει Καβάφη, έχουν ακούσει Λόρκα, Τσέχωφ, Γκάτσο. Τις χρωμάτισα και τις ονόμασα όπως πρέπει. Αυτήν εδώ, ας πούμε, την λένε Ο Ωραίος Οροφέρνης· αυτή λέγεται Η Αστεία Αιδώς· και αυτή, Η Μορφή των Απολαύσεων. Έχω και μία που λέγεται Η Αυλή του Πικραμένου.
Φέτος πολλές καλές αναμνήσεις και πολλά αναμνηστικά.
Και να προσέξετε: να μην αφήσετε τον ήλιο να σας κάψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου