30.12.09
Πλούτος vs. Ανεργία
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες ποδοσφαιρικές ομάδες, οι οποίες αναγνωρίζονται για το κύρος τους και τα επιτεύγματά τους παγκοσμίως, ξοδεύουν υπέρογκα ποσά σε μεταγραφές παικτών μεγάλης αξίας.
Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου αποτέλεσαν οι μεταγραφές που έκανε το περασμένο καλοκαίρι η Ρεάλ Μαδρίτης. Συγκεκριμένα, ξόδεψε το αστρονομικό ποσό των 254 εκατομμυρίων ευρώ. Όμως, το ερώτημα που τίθεται είναι καθαρά ηθικό: είναι σωστό να δίνονται τόσο μεγάλα ποσά σε ποδοσφαιριστές, ενώ η ανεργία καλπάζει! Ειδικά στην Ισπανία αγγίζει το 18%.
Όσον αφορά στις μεταγραφές της "βασίλισσας" της Μαδρίτης, πρέπει να τονιστεί πως το περασμένο καλοκαίρι αποκτήθηκαν εφτά ποδοσφαιριστές, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Κακά, ο Μπενζεμά, ο Τσάμπι Αλόνσο, ο Αλμπιόλ, ο Αρμπελόα και ο Γκρανέρο. Φυσικά, η πιο αξιοσημείωτη μεταγραφή ήταν αυτή του Κριστιάνο Ρονάλντο απ΄τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για τον οποίο "έβγαλε απ'την τσέπη" της η Ρεάλ 95 εκατομμύρια ευρώ! Με αυτόν τον τρόπο, ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός αποτελεί αυτή τη στιγμή την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, παίρνοντας τη θέση του Ζινεντίν Ζιντάν, του οποίου η μεταγραφή το 2001 απ'τη Γιουβέντους κόστισε στη "βασίλισσα" 76 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, εξίσου μεγάλο ποσό αποτέλεσε αυτό της μεταγραφής του Βραζιλιάνου άσου Κακά απ'τη Μίλαν, αγγίζοντας τα 67 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή, το κόστος των μεταγραφων αυτών των δύο παικτών αποτέλεσε το 64% των συνολικώ εξόδων της ομάδας για μεταγραφές.
Απ'την άλλη μεριά, η ανεργία στην Ισπανία έχει φτάσει σε ανεξέλεγκτα επίπεδα, δηλαδή κοντά στο 18%. Χαρακτηριστικό γεγονός αποτελεί η αύξηση των ανέργων κατά 80367 άτομα το Σεπτέμβριο του 2009. Επίσης, οι αιτήσεις για επίδομα ανεργίας τον ίδιο χρόνο αυξήθηκαν κατά 1,08 εκατομμύρια. Αυτά τα γεγονότα έχουν οδηγήσει την Ισπανία στην πρώτη θέση της ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και γι'αυτό η οικονομία της βρίσκεται σε ύφεση.
Επομένως, στην Ισπανία, όπως και σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες, παρατηρείται το φαινόμενο της άνισης κατανομής του πλούτου, το οποίο οδηγει ορισμένους ανθρώπους στον υπερβολικό πλουτισμό και κάποιους άλλους στα όρια της φτώχειας. Παρ' όλα αυτά, δεν είναι καθόλου σωστό ένας ποδοσφαιριστής να χρυσοπληρώνεται, ενώ ένας απλός πολίτης να μην έχει τη δυνατότητα να εργάζεται, με αποτέλεσμα οι συνθήκες επιβίωσής του να γίνονται δύσκολες. Το φταίξιμο, εν μέρει, ανήκει στη διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης και πιο συγκεκριμένα στον πρόεδρό της Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος όμως απλά ακολουθεί το παράδειγμα των υπόλοιπων ομάδων, έχοντας ως στόχο να ικανοποιήσει τους φιλάθλους της ομάδας, προσφέροντας τίτλους και θέαμα.
Ίσως έχει έρθει η στιγμή που πρέπει τα κράτη να θέσουν περιορισμούς στις υπέρογκες τιμές των μεταγραφών των ποδοσφαιριστών, καθώς βρισκόμαστε σε περίοδο οικονομικής κρίσης και τα ποσοστά ανεργίας είναι μεγάλα. Βέβαια, απ'την άλλη μεριά, οι ήπιες αντιδράσεις απ'τον κόσμο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μάλλον επιβεβαιώνουν την λαϊκή ρήση ότι 'το ποδόσφαιρο αποτελεί το όπιο του λαού'.
14.12.09
Καλή διασκέδαση!
ΑΝΘΕΛΛΗΝ
Φιλέλλην
Την χάραξι φρόντισε τεχνικά να γίνει.Έκφρασις σοβαρή και μεγαλοπρεπής.
Το διάδημα καλλίτερα μάλλον στενό
εκείνα τα φαρδιά των Πάρθων δεν με αρέσουν.
Η επιγραφή, ως σύνηθες, ελληνικά
οχ' υπερβολική, όχι πομπώδης-
μην τα παρεξηγήσει ο ανθύπατος
που όλο σκαλίζει και μηνά στη Ρώμη-
αλλ' όμως βέβαια τιμητική.
Κάτι πολύ εκλεκτό απ' το άλλο μέρος
κανένας δισκοβόλος έφηβος ωραίος.
Προ πάντων σε συστήνω να κοιτάξεις
(Σιθάσπη, προς θεού, να μη λησμονηθεί)
μετά το Βασιλεύς και το Σωτήρ,
να χαραχθεί με γράμματα κομψά, Φιλέλλην.
Και τώρα μη με αρχίζεις ευφυολογίες,
τα «Πού οι Έλληνες;» και «Πού τα Ελληνικά;
πίσω απ' τον Ζάγρο εδώ, από τα Φράατα πέρα».
Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροί μας άλλοι
αφού το γράφουν, θα το γράψουμε κ' εμείς.
Και τέλος μη ξεχνάς που ενίοτε
μας έρχοντ' από την Συρία σοφισταί,
και στιχοπλόκοι, κι άλλοι ματαιόσπουδοι.
Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ.
Suddenly the night has grown colder.
Some deity preparing to depart.
Alexandra hoisted on his shoulder,
they slip between the sentries of your heart.
Upheld by the simplicities of pleasure,
they gain the light, they formlessly entwine;
and radiant beyond your widest measure
they fall among the voices and the wine.
lt's not a trick, your senses all deceiving,
a fitful dream the morning will exhaust---
Say goodbye to Alexandra leaving,
Then say goodbye to Alexandra lost.
Even though she sleeps upon your satin.
Even though she wakes you with a kiss.
Do not say the moment was imagined,
Do not stoop to strategies like this.
As someone long prepared for this to happen,
Go firmly to the window. Drink it in.
Exquisite music, Alexandra laughing.
Your first commitments tangible again.
You who had the honor of her evening,
And by that honor had your own restored---
Say goodbye to Alexandra leaving.
Alexandra leaving with her lord.
As someone long prepared for the occasion;
In full command of every plan you wrecked---
Do not choose a coward's explanation
that hides behind the cause and the effect,
You who were bewildered by a meaning,
whose code was broken, crucifix uncrossed---
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
Hydra, Greece
September 1999
Απολείπειν ο θεός Αντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές ―
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
(1911)
12.12.09
8.11.09
A Conversation with Dr. Dan Olweus About the Olweus Bullying Prevention Program
Στη Σχολή Μωραΐτη λειτουργεί πρόγραμμα πρόληψης και αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο και ΙΒ. Όποιος μαθητής ή όποια μαθήτρια θέλει να ζητήσει σχετικές πληροφορίες μπορεί να ρωτήσει κάποιον καθηγητή, κάποια καθηγήτρια ή τις ψυχολόγους στα διάφορα τμήματα του Σχολείου.
Οι περιπτώσεις βίαιης συμπεριφοράς μεταξύ καθηγητών και μαθητών, καθηγητών μεταξύ τους, διοικητικών στελεχών και καθηγητών ή εργοδοτών και εργαζομένων δεν προβλέπονται.
28.10.09
26.10.09
19.10.09
The Village that Whistles
The Village that Whistles from Kat Zoulas on Vimeo.
18.10.09
Φλαμπούρι
Ήταν απίθανα και καταπληχτικά! Μούλιασα, έπαιξα, έφαγα την καλύτερη μακαρονάδα όλων των εποχών, έτρεξαν τα σκυλιά μου πίσω από ένα τεράστιο ελάφι μέσα στο δάσος! Ευχαριστήθηκα.
Φωτογραφίες θα βάλει η τρέκιγκ στο φέισμπουκ.
Από σήμερα δέχομαι υποψηφιότητες για την ομάδα υπαίθριων δραστηριοτήτων και καγιάκ. Βασικός όρος συμμετοχής είναι η μόνιμη παρουσία στην ομάδα ώς τον Ιούνιο του 2010.
16.10.09
BT Boss Says Scrap GCSE And A-Level Exams
13.10.09
5 Easy Steps to Stay Safe (and Private!) on Facebook
Με κλικ στον τίτλο θα βρείτε 5 πρακτικές συμβουλές για να μη βγαίνει η μπουγάδα σας φόρα φιγούρα στο facebook.
29.9.09
Τα σοκολατένια μου παιδιά
Τρίτη, 29 Σεπτεμβρίου 2009 14:21
Αναδημοσιεύεται από το Asante Magazine
"Συναντήσεις με το ρατσισμό στο κέντρο της Αθήνας"
Όταν τα έφτιαξα με το Δημήτρη, στην τετάρτη δημοτικού, ήμουν πολύ περήφανη. Ήξερα από την αρχή ότι ήταν διαφορετικός: ήταν ψηλός, όμορφος και δε με βαρούσε για να μου τραβήξει την προσοχή όπως τα άλλα αγόρια της τάξης μου. Κάθε φορά που ερχόταν σπίτι μου για να παίξουμε, μου παρουσίαζε τελετουργικά κάποιο δώρο, τυλιγμένο σε ωραίο χαρτί, με κορδέλες και φιόγκους. Και η μαμά του ήταν μια πολύ ευγενική κυρία που με ρωτούσε πάντα τι κάνω, σα να την ένοιαζε πραγματικά.
Στα μάτια όμως των συμμαθητών μας, αυτό που έκανε το Δημήτρη να ξεχωρίζει ήταν το χρώμα του δέρματός του – κάτι που εγώ, απλά, δεν είχα σκεφτεί να λάβω υπόψη μου. Σε μια κοινωνία η οποία ήταν, τότε, σχεδόν αποκλειστικά λευκή και φανατικά ελληνική, οι γονείς μου κατάφεραν να με μεγαλώσουν με τέτοιον τρόπο ώστε όχι μόνο να μην βγάζω συμπεράσματα για τους γύρω μου βάσει του δέρματός τους, αλλά σχεδόν να μην το παρατηρώ.
Οι συμμαθητές μου, αντίθετα, ήταν τρομερά παρατηρητικοί. Όταν ο πρώην μου, ο Άγγελος, έμαθε για τη σχέση μου με το Δημήτρη, ήρθε και στάθηκε μπροστά μου αποφασισμένος και μου είπε με μεγάλη σοβαρότητα: «Να ξέρεις ότι, αν παντρευτείς το Δημήτρη και κάνετε παιδιά, θα βγούνε σοκολατένια και μετά εγώ θα τα φάω». Εγώ, φυσικά, τον είπα ηλίθιο και έκανα σα να μη με νοιάζει. Θυμάμαι, όμως, καμιά φορά, να σκέφτομαι με αγωνία τα μελλοντικά σοκολατένια μου παιδιά κι εκείνους που θα θέλουν να τα φάνε.
Και σιγά σιγά, μετά απ’ αυτό το περιστατικό, άρχισα να γίνομαι κι εγώ παρατηρητική. Παρατήρησα, λοιπόν, ότι στην τάξη γινόντουσαν διάφορα «αστεία» σχετικά με το Δημήτρη. Λέξεις όπως «μαϊμούδες», «ζούγκλα» και «ανθρωποφάγοι» συνοδεύονταν από πλάγιες ματιές και κρυφά γελάκια. Και κάθε φορά που σηκωνόταν ο Δημήτρης στον πίνακα, βρισκόταν πάντα κάποιος κωμικός να κάνει ένα σχόλιο του στυλ «Κυρία, πού πήγε ο Δημήτρης; Δεν τον βλέπω!» Ανάλογα με την περίσταση, οι δάσκαλοί μας είτε χαμογελούσαν αμήχανα είτε χτυπούσαν το χέρι τους στην έδρα και φώναζαν «Αρκετά!». Το σίγουρο – το τρομαχτικό – ήταν ότι δεν ήξεραν πώς ακριβώς να αντιδράσουν κι έτσι, συχνά, δεν αντιδρούσαν καθόλου, συνεχίζοντας να μας μιλούν για τα βουνά της Ηπείρου ή την τετραγωνική ρίζα του 16, σα να μην είχαν ακούσει τίποτα. Ακόμα κι όταν, στην Πέμπτη δημοτικού πια, μπήκαμε μια μέρα στην τάξη μετά το διάλειμμα και είδαμε γραμμένη στον πίνακα ανακοινώσεων, με χοντρό μαρκαδόρο, τη φράση «ΣΚΥΛΑΡΑΠΑ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΑΠΟΥΝΙ» (ο εμπνευσμένος αυτός συνδυασμός ρατσισμού και ναζισμού ας μείνει ασχολίαστος), δε θυμάμαι να μας βάζει κανένας κάτω για να μας εξηγήσει γιατί δεν είναι αστείο να λέμε τους συμμαθητές μας μαϊμούδες, γιατί δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε το Δημήτρη σκυλάραπα ή τη Δάφνη τσιγγάνα. Έγινε, φυσικά, μεγάλη φασαρία και τιμωρήθηκε όλη η τάξη γιατί αρνηθήκαμε, ομαδικώς (ακόμα κι εγώ. Ακόμα κι ο ίδιος ο Δημήτρης), να καρφώσουμε τον υπαίτιο, παρ’ όλο που ξέραμε όλοι ποιος ήταν. Και δεν έχω καμία αμφιβολία πως το θέμα αναφέρθηκε επανειλημμένα στις συνεδριάσεις των καθηγητών, πως τους προβλημάτισε, πως υπήρξαν ορισμένοι που σκέφτηκαν, ίσως, αυτά που σκέφτομαι τώρα κι εγώ. Αλλά πέρα από τις φωνές και τις απειλές, δεν έγινε ποτέ καμία ουσιαστική συζήτηση μ’ έμας, τα παιδιά, ώστε να καταλάβουμε με τι είχαμε να κάνουμε. Η έννοια του ρατσισμού μας ήταν άγνωστη (παρ’ όλο που, όπως φαίνεται, μερικοί κατάφεραν να την κατακτήσουν στην πράξη) και όταν κάτι είναι άγνωστο, είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις.
Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε, από την πρώτη μου γνωριμία με το ρατσισμό. Κι ενώ θέλω να πιστεύω πως τα πράγματα έχουν αλλάξει, τον συναντώ ξανά, κάθε τόσο, στους δρόμους της Αθήνας. Τον ακούω να μουρμουρίζει, με τις φωνές χιλιάδων ανθρώπων, για τους «αλλοδαπούς». Τον βλέπω, από μακριά, να πανηγυρίζει στις πλατείες όταν το ΛΑ.Ο.Σ. κερδίζει έδρες στη Βουλή. Τον πετυχαίνω στα λεωφορεία και τα τρένα και μου κλείνει το μάτι. Μια μέρα, μάλιστα, πήρε τη μορφή μιας πενηντάρας με βαμμένα μαλλιά κι έκατσε δίπλα μου στο τρόλλεϋ. Έδειξε με το κεφάλι μια παρέα από Φιλιππινέζες που στέκονταν λίγο παραπέρα, έσκυψε προς το μέρος μου συνομωτικά και μου είπε: «Πω πω! Έχει γεμίσει ο τόπος Κινέζους!» Έκανε λάθος όμως. Δεν υπήρχε μεταξύ μας καμία συνομωσία. Καμία αλληλεγγύη. Την κοίταξα όσο πιο περιφρονητικά μπορούσα και γύρισα το κεφάλι μου απ’ την άλλη.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Σήμερα, στα σχολεία της Αθήνας υπάρχουν χιλιάδες Δημήτρηδες – ενώ ο δικός μου ο Δημήτρης ήταν ένας, μόνος του, ανάμεσα σε δύο χιλιάδες λευκά παιδιά, τα οποία δυσκολεύονταν ν’ αποδεχτούν ακόμα κι εμένα, Ελληνίδα μεν, αλλά λίγο πιο μελαμψή απ’ ό,τι έπρεπε. Η κοινωνία μας – ευτυχώς! – δεν είναι πια αποκλειστικά λευκή και ελληνική. Το ζήτημα, όμως, δεν είναι πόσοι Αφρικάνοι, Πακιστανοί ή Γεωργιανοί ζουν στην Ελλάδα. Το ζήτημα είναι πόσοι Ελληνάρες υπάρχουν που συνεχίζουν να πιστεύουν, όπως εκείνος ο συμμαθητής μου, είκοσι χρόνια πριν, ότι επιτρέπεται να γράφουν με σπρέυ στους τοίχους «ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ». Το ζήτημα είναι: γιατί υπάρχουν ακόμα; Πέρασαν είκοσι χρόνια κι εκείνα τα παιδάκια της πέμπτης δημοτικού, που τιμωρήθηκαν χωρίς να ξέρουν καλά-καλά γιατί, είναι πλέον τριαντάρηδες· ο Άγγελος, που από ζήλια και το φόβο του διαφορετικού απείλησε ότι θα φάει τα παιδιά μου· η παρέα εκείνη που από άγνοια έκανε αστεία για ανθρωποφάγους· ο εντεκάχρονος φασίστας που προφανώς δεν πρόσεχε πολύ στο μάθημα της ιστορίας· κι όλοι οι υπόλοιποι, που χαμογελούσαμε αμήχανα μπροστά στο άγνωστο, που νιώθαμε ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δεν είχαμε τα λόγια να το εκφράσουμε κι έτσι, απλά, δεν κάναμε τίποτα.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το ζήτημα είναι, όμως, αν αλλάξαμε εμείς· αν έχουμε μάθει, πια, να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε το διαφορετικό (σε όποια μορφή κι αν είναι), αντί να το φοβόμαστε· αν έχουμε καταλάβει ότι τα δάχτυλά μας τα έχουμε για να δείχνουμε τους υπαίτιους, όχι για να κρυβόμαστε από πίσω τους και να τιμωρούμαστε όλοι· αν έχουμε εμπεδώσει πια τη σημασία της επιμόρφωσης και του διαλόγου (στα σχολεία, στα λεωφορεία, στα σπίτια μας, στα γραφεία) ώστε να μη βρεθούν ποτέ τα παιδιά μας στη θέση που βρεθήκαμε εμείς – εγώ, ο Άγγελος, ο Δημήτρης, οι συμμαθητές μας – είκοσι χρόνια πριν· αν, τώρα που γνωρίζουμε πια την έννοια του ρατσισμού, έχουμε το θάρρος να τον αντιμετωπίσουμε. Κι όταν μας τύχει, κάποια μέρα, να τον συναντήσουμε στους δρόμους της Αθήνας, αν θα βρούμε τα λόγια να του πούμε ν’ αφήσει κάτω το μαρκαδόρο του ή αν θα κάνουμε πως δεν τον είδαμε.
*Η Δάφνη Καψάλη είναι συγγραφέας και μεταφράστρια.
19.9.09
Bodas de Sangre, αίματα στο γάμο
Lorca και Ματωμένος Γάμος στη Wk. Και λίγος Χατζηδάκης:
Και η Κατίνα Παξινού, ηθοποιός πολύπλευρη και ονομαστή στην εποχή της, στα μέσα του 20ού αιώνα. Η φωνή που πονάει στο τέλος, όταν όλα έχουν πια τελειώσει:
Chaika, Γλάρος
Gengangere, αυτοί που ξανάρχονται
Εκτός από το άρθρο της Wk για τον Ίψεν, βρήκα και αυτό το δοκίμιο για την κοινωνική και πολιτική πλευρά του προσώπου του.
Υπάρχει επίσης και το άρθρο της Wk για το έργο που μελετάμε· δείτε και το shmoop.
Για άτομα με ιατρική κλίση ή/και περιέργεια, υπάρχει το άρθρο για τη σύφιλη· έμαθα πολλά που δεν τα 'ξερα.
21.7.09
20.7.09
6.7.09
Στην αποφοίτηση του 2009
Είναι τιμή να μιλά κανείς μαζί με τα παιδιά στην ίδια εκδήλωση· και ευτυχία!
Φέτος θ' αδειάσει και η τρίτη γωνιά του σπιτιού μας. Από το φθινόπωρο, η γυναίκα μου κι εγώ θα ζήσουμε πια μόνοι. Πολλοί γονείς βρισκόμαστε στην ίδια στιγμή της ζωής μας. Και άλλοι, θα βρεθούμε σύντομα. Εύχομαι η νέα περίοδος να 'ναι ακριβώς αυτό: νέα· φρέσκια· καινούργια.
Για τις δασκάλες (και τους δασκάλους) τα πράματα διαφέρουν: στα σχολεία μέχρι να μαζέψεις μια σοδειά, να, έρχεται η άλλη. Πλούτος· μεγάλος πλούτος! Αυτή 'ναι η δουλειά μας, έτσι τρεφόμαστε και μεγαλώνουμε. Κι όταν κουραστούμε και κάτσουμε, ελπίζω να 'μαστε χορτάτοι. Το εύχομαι για όλους μας.
Είναι κι οι συνάδελφοι στη διοίκηση και την επιμελητεία του σχολείου. Χωρίς την υπομονή και το χαμόγελό τους το σχολείο δε θα 'ταν έτσι. Ευχές και ευχαριστίες και σ' εκείνους, για τους κόπους τους, που κι εκείνοι κόποι παιδαγωγικοί είναι και πολύτιμοι.
Εσείς τώρα, που σας έχουμε ντύσει στα χρώματα της καλής αρχής και σας δείχνουμε τρυφερά
την έξοδο.
Το σχολείο τούτο προσπάθησε να σας μεγαλώσει για έναν κόσμο ελευθερίας και δημοκρατίας. Ελευθερία είναι η ηθική της αξιοπρέπειας· και Δημοκρατία η ηθική της ευθύνης. Δεν είναι αφηρημένες έννοιες. Είναι απτά και δύσκολα κομμάτια της ζωής. Και για να ζήσει κανείς μ' αυτές θέλει κόπο και πόνο· ναι· “θέλει αρετή και τόλμη”, όπως λέει κι ο Κάλβος -- θα τον έχετε ίσως ακουστά· ο Σεφέρης έχει γράψει πως είναι ένας από τους “τρεις μεγάλους πεθαμένους ποιητές μας που δεν ήξεραν ελληνικά”.
Είναι απόψε η ευκαιρία να σας πω πόσο σας έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη· εμπιστοσύνη ότι θα βρείτε την ησυχία και την ασφάλεια που χρειάζεστε για να ζήσετε· εμπιστοσύνη ότι θα βρείτε τη μετρημένη αισιοδοξία του Beckett: "Try again. Fail again. Fail better." (Δεν ξέρω αν τον ξέρετε τον Beckett· ένας Ιρλανδός ήτανε που μίλαγε γαλλικά). Εμπιστοσύνη ότι έχετε τον τρόπο της δύσκολης αξιοπρέπειας που επιδιώκουμε.
Εγώ εδώ θα μείνω, γεμάτος καλές αναμνήσεις και πολλά αναμνηστικά· σαν κι αυτές τις βαρκούλες που έφερα να σας δείξω. Είναι διαβασμένες βαρκούλες· έχουν ακούσει Καβάφη, έχουν ακούσει Λόρκα, Τσέχωφ, Γκάτσο. Τις χρωμάτισα και τις ονόμασα όπως πρέπει. Αυτήν εδώ, ας πούμε, την λένε Ο Ωραίος Οροφέρνης· αυτή λέγεται Η Αστεία Αιδώς· και αυτή, Η Μορφή των Απολαύσεων. Έχω και μία που λέγεται Η Αυλή του Πικραμένου.
Φέτος πολλές καλές αναμνήσεις και πολλά αναμνηστικά.
Και να προσέξετε: να μην αφήσετε τον ήλιο να σας κάψει.
16.4.09
"Internet Symphony, Eroica"
3.4.09
Συγκριτική ανάγνωση ερωτικής ποίησης
Σκέφτομαι να ηχογραφήσω λίγο Κ Π Καβάφη, ποιήματα όπως το Θυμήσου Σώμα ή το Ήλθε για να διαβάσει - ή πάλι το Εικών εικοσιτριετούς νέου καμωμένη από φίλον του ομήλικα, ερασιτέχνην·
ένα δείγμα Αντωνίου Ρουσοχατζάκη, το διήγημα Konitsa, my love·
και λίγο Κ Καρυωτάκη, τη μετάφραση "Maman! … Je voudrais …" και το ποίημα Αγάπη, να τα στείλω σε συνδρομητές και συνδρομήτριες αυτού του μπλογκ.
Ως ανάμνηση μέρους της δουλειάς δυο χρόνων που μόλις τελειώσαμε· και ως απόηχό της, πρόσφορο για κρίσεις, συγκρίσεις, συμπεράσματα.
Δέχομαι αιτήσεις συμμετοχής στη λίστα αποδεκτών. Χωρίς αίτηση δεν επιτρέπω στο εαυτό μου την αποστολή, μήπως και θεωρηθεί πράξη υπερβάλλοντος ζήλου· να ενοχλεί κανείς μετά το τέλος των μαθημάτων φαίνεται απαράδεκτο, δεν συμφωνείτε;
17.3.09
ΑΘΗΝΑ, ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1942
Παιδί με το γρατσουνισμένο γόνατο
Κουρεμένο κεφάλι όνειρο ακούρευτο
Ποδιά με σταυρωμένες άγκυρες
Μπράτσο του πεύκου γλώσσα του ψαριού
Αδερφάκι του σύννεφου!
Κοντά σου είδες ν' ασπρίζει ένα βρεμένο βότσαλο
Άκουσες να σφυρίζει ένα καλάμι
Τα πιο γυμνά τοπία που γνώρισες
Τα πιο χρωματιστά
Βαθιά-βαθιά ο αστείος περίπατος του σπάρου
Ψηλά-ψηλά της εκκλησίτσας το καπέλο
Και πέρα-πέρα ένα βαπόρι με φουγάρα κόκκινα.
Είδες το κύμα των φυτών όπου έπαιρνεν η πάχνη
Το γεφυράκι στη στροφή του δρόμου
Αλλά και τ' αγριοχαμόγελο
Σε μεγάλα λιοστάσια παντρειάς
Εκεί που στάζουν από τα ζουμπούλια δάκρυα
Εκεί που ανοίγει ο αχινός τους γρίφους του νερού
Εκεί που τ' άστρα προμηνούν τη θύελλα.
Παιδί με το γρατσουνισμένο γόνατο
Χαϊμαλί τρελό σαγόνι πεισματάρικο
Παντελονάκι αέρινο
Στήθος του βράχου κρίνο του νερού
Μορτάκι του άσπρου σύννεφου!
Οδυσσέας Ελύτης, Ήλιος ο Πρώτος, 1942
13.3.09
12.3.09
IPCC-chairman to politicians: Respond to worst-case scenarios
Head of the UN's Intergovernmental Panel on Climate Change urges politicians to respond to new scientific climate research.
New research showing that rising sea levels are likely to be far worse than official UN projections should get politicians to act, says Chairman of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), Dr Rajendra K Pachauri.
"They should certainly respond to a worst-case scenario - even if there is only a small risk that it becomes reality - because it will have terrible consequences. It is quite common risk management," he says in an interview with the Danish newspaper Politiken.
He also questions the sufficiency of the EU objective to keep the global average temperature increase below 2°C.
"I very much doubt the two-degree target. Even a two-degree rise could cause sea level rise up to 1.4 meters. Even one meter would be quite terrible to many areas of the world," he tells the newspaper. Yet Pachauri is not pessimistic.
"When politicians can raise money to support the businesses that are causing the economic crisis, they should certainly be able to find money to address climate change and secure the world for future generations," says Pachauri, adding:
"Moreover, the financial crisis might turn out to help the environment, not harm it - as Denmark has also pointed out. Due to the crisis, many countries have realized that they have to reduce their dependency on oil and other fossil fuels – also for security reasons. And they have to create jobs in green sectors, because they are economically sustainable in the long run. That is also what U.S. President, Obama, calls for." (Photo: Scanpix/Reuters)
10.3.09
Η σπασμένη μουριά
If all the insects were to dissappear from the earth,
within fifty years all life on earth would end;
if all human beings dissappeared from the earth,
within fifty years all forms of life would flourish
Jonas Salk
9.3.09
Εργασίες: η ηθική της μικρής απατεωνιάς
Ήταν, πάλι, μια δοκιμασία για μένα· είναι πάντα κουραστικό να κάνεις υπομονή, όταν κάποιο πρόσωπο, για οποιοδήποτε λόγο, δεν τηρεί συμφωνημένες προθεσμίες και τραβάει το σκοινί, όπως λέμε, ώσπου δεν έχει άλλο.
Η σκληρή όμως είναι η ηθική δοκιμασία. Μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο και εξουθενωτικό να αντιμετωπίσω ανθρώπους, παιδιά και γονείς, που αισθάνομαι ότι προσπαθούν, με εκβιαστικό μάλιστα τρόπο, να με εξαπατήσουν.
Το όριο μεταξύ προπαρασκευαστικής επεξεργασίας και λογοκλοπής δεν είναι ούτε ασαφές ούτε αδιόρατο ούτε σχετικό. Όπου και να σπουδάσει κανείς σοβαρά θα ανακαλύψει ότι είναι και γενικής αποδοχής.
Ας το επαναλάβω: είναι αντιδεοντολογικό, δηλαδή ανήθικο, να επιτρέπει κάποιος οποιαδήποτε παρέμβαση ή συμμετοχή τρίτου προσώπου στη σύνταξη και τη διατύπωση μιας εργασίας του. Στο ΙΒ δεν μετράμε το μέγεθος ή την ποιότητα της παρέμβασης ή της συμμετοχής. Υπολογίζουμε μόνο το γεγονός. Αν το αποτέλεσμα που παρουσιάζεις για αξιολόγηση δεν είναι εντελώς δικό σου είσαι εκτός ορίου.
Αυτά δεν είναι απ' όλους σεβαστά. Υπάρχουν πάντα γονείς και παιδιά που χαμογελούν ειρωνικά και τα θεωρούν αφελή· "ποιος θα μ' εμποδίσει να βοηθήσω την κόρη μου στις εργασίες της - κακό είναι;" λένε· "δικιά μου δουλειά είναι, απλώς κάποιος με βοήθησε στη διατύπωση" λένε. Υπάρχουν πάντα πρόσωπα που υπόσχονται να "εξασφαλίσουν στα παιδιά κάτι καλύτερο" (αυτοί βέβαια δεν είναι εκείνοι που ματώνουν μαζί με τα παιδιά για να εξασφαλίσουν εκείνα για τον εαυτό τους το καλύτερο).
Εμείς πάντως, στο ΙΒ της Σχολής Μωραΐτη, υπερασπιζόμαστε την ηθική της ακαδημαϊκής τιμιότητας, και έχουμε αποτελέσματα. Τα προηγούμενα χρόνια οι λογοκλόποι μικροαπατεώνες με το μεγάλο θράσος και το επιθετικό τουπέ ήταν κοντά στο 1/8 των μαθητών. Το πλήρωσαν ακριβά, με βαρβάτες απώλειες βαθμών. Φέτος τα παληκάρια έπεσαν κάτω από το 1/10.
Θα λάβουν και αυτοί το λογαριασμό τους.
Και του χρόνου λοιπόν!
23.2.09
How to save energy?-Simple Tips-
Change a Light, Change the World
We really can "Change the World" with just one light bulb. The key is that the more people that take this step, the more we can change the world.
Fight the Light!
Don't leave lights on when no one is in the room. If you are going to be out of the room for more than five minutes, turn off the light.
If you know of a light that everyone forgets to turn off, make a sticker or a sign to hang next to the switch that says "Lights Out!" or "Don't Forget!"
Where possible, use compact fluorescent light bulbs. Those funny-looking bulbs produce the same amount of light by using 1/4 of the electricity. Plus, they last for years and years without burning out.
There's one light bulb that firefighters in Livermore, California, never turn off. It uses very little energy and has been burning for 101 years! Find out more about the Centennial Bulb,
Don't Leave Things Turned On
Turn off the TV when no one is watching it. The same goes for computers, radios and stereos - if no one using it, turn it off. Turn off all the appliances at the surge protector/control strip - that four- or six-plug extension chord that you plug all your computer things into. Some devices, like modems or other networking boxes are drawing small amounts of power all the time. Check with your folks first, but the best thing to do is turn them ALL off at the surge protector.
It's a Matter of Degrees!
In warm weather, the thermostat at home should be set at 78 degrees. (Don't do this, of course, if it will cause health problems for anyone in your family.) When no one is home, set the thermostat at 85 degrees. That way, you'll reduce the need for air conditioning and you will save energy. If you have ceiling fans or other fans, turn them on. The blowing air can make you feel 5 degrees cooler, without running the family's air conditioner. Fans use a lot less electricity than air conditioners!
In cold weather, wear warm clothing and have your thermostat set to 68 degrees or lower during the day and evening, health permitting. When you go to sleep at night, set the thermostat back to either 55 degrees, or turn it off. When you leave home for an extended time, set the thermostat at 55 degrees or turn it off, too. That way, your family can save from 5 percent to 20 percent on your heating costs. (Don't do this, of course, if it will cause health problems for anyone in your family.)
Don't Heat - or Cool - the Great Outdoors!
Americans use twice as much energy as necessary to heat their homes. That accounts for a lot of wasted energy!
If you have a fireplace, close the damper when you don't have a fire burning. An open fireplace damper can let 8 percent of heat from your furnace escape through the chimney! In the summer, an open fireplace damper can let cool air escape. It's like having a window open!
Make a map of your home, and mark all the windows, heating vents, and outside doors. Take a ribbon and hold it up to the edges of the doors and windows. If the ribbon blows, you've found a leak! Ask Mom or Dad to seal the leak with caulk or weatherstripping.
Think about your curtains. Keeping the curtains closed on cold, cloudy days helps block the cold outside air from getting inside. Also, keeping the curtains closed on very hot days keeps the hot air out!
In the Bedroom
Turn off your electric blanket when you aren't in bed.
Don't leave on your computer, TVs, radios or games that use electricity when you're not using them.
In the Bathroom
Wasting water wastes electricity. Why? Because the biggest use of electricity in most cities is supplying water and cleaning it up after it's been used!
About 75 percent of the water we use in our homes is used in the bathroom. Unless you have a low flush toilet, for example, you use about five gallons to seven gallons of water with every flush! A leaky toilet can waste more than 10,000 gallons of water a year. Wow!
Drippy faucets are bad, too. A faucet that leaks enough water to fill a soda bottle every 30 minutes will waste 2,192 gallons of water a year.
Another simple way to save water AND energy is to take shorter showers. You'll use less hot water - and water heaters account for nearly 1/4 of your home's energy use.
In the Kitchen
According to researchers who are paid to study such things, a load of dishes cleaned in a dishwasher uses 37 percent less water than washing dishes by hand! However, if you fill up one side of the sink with soapy water and the other side with rinse water - and if you don't let the faucet run - you'll use half as much water as a dishwasher does. Doing the dishes this way can save enough water for a five-minute shower!
If you need to warm up or defrost small amounts of food, use a microwave instead of the stove to save energy. Microwave ovens use around 50 percent less energy than conventional ovens do. For large meals, however, the stove is usually more efficient. In the summer, using a microwave causes less heat in the kitchen, which saves money on air conditioning.
Don't keep the refrigerator door open any longer than you need to. Close it to keep the cold air inside! Also, make sure the door closes securely. There is a rubber-like seal around the door that you can test. Just close the door on a dollar bill, and then see how easy it is to pull out. If the dollar slides out easily, the door is probably leaking cold air from inside.
Is there an old refrigerator sitting in the garage or someplace else at home? Old refrigerators are real energy hogs! An old refrigerator could be costing your family as much as $120 a year to operate. Urge your parents to replace it if they don't need it, and remind them that one large refrigerator is cheaper to run than two smaller ones.
Shocking News About Batteries
Did you know that Americans use an average of about eight batteries a year per person? Wow!
Batteries that are thrown away produce most of the heavy metals - dangerous substances like lead, arsenic, zinc, cadmium, copper, and mercury - that are found in household trash. These metals are toxic. They can be harmful to humans and wildlife. When discarded batteries from our trash wind up in landfills, these dangerous metals can seep into the ground water and eventually into the food chain. So, instead of throwing batteries in the trash, we should all take them to a toxic waste disposal area, if at all possible.
Turn off the toys and games (like GameBoys TM) that use batteries when you are not playing with them. That makes the batteries last longer, and you won't need as many of them.
Forty percent of all battery sales are made during the holiday season. Ask for holiday gifts that do not require batteries.
Ask your parents to buy rechargeable batteries and a recharger.
Outside the House
Remember how saving water saves energy? Use a broom instead of a hose to clean off the driveway, patio or deck - this will save hundreds of gallons of water each year.
If you only have a small lawn, consider getting a manual push mower. It doesn't use any energy except your own. Pushing the mower spins the rotating wheels, which spins the cutter. Consider it good exercise!
Don't use an electric or gasoline leaf blower. Instead, use a rake.
If you need to leave a security light on over night, change the incandescent bulb to a compact fluorescent. It will last months and maybe years and save you energy and money. Some compact fluorescent bulbs even come in yellow so they won't attract bugs.
Think About What Your Family Buys
If you buy things that can be used over and over instead of buying disposable items that are used once and then thrown away, you will save precious natural resources. You'll also save energy used to make them, and you'll reduce the amount of landfill space we need when they are thrown away.
Those same savings happen you buy things that will last instead of breaking right away. Well-made items may cost a little more to begin with, but they are usually worth the money because they last for a long time, and you don't have to replace them.
When your family goes shopping, think about taking bags with you. Only about 700 paper bags can be made from one 15-year-old tree. A large grocery store can use that many bags before lunch! Plastic bags start out as either oil or natural gas. Oil and natural gas are non-renewable resources. This means they can't be reused, and when they are all gone, they are gone forever. And throw-away bags add a lot of pollution to the environment. If plastic and paper bags are used once and go to landfills, they stay there for hundreds of years Some stores offer discounts for people who use their own bags. For every bag reused, they give money back - usually about five cents for each bag.
With your parents, pick a spot in your house to store bags that you get from the grocery store. These bags can be used to carry things to friends' houses or for trash linings. After bags wear out, recycle them.
Other Recycling Tips
Make a scrap-paper pad. Gather pieces of used paper the same size with the blank side up. Find a piece of cardboard the same size as the paper and put it at the back. Staple the whole thing together, and use it as a place to write down grocery lists or things to do.
If every American recycled his or her newspaper just one day a week, we would save about 36 million trees a year. You can save a tree for every four feet of paper you recycle. It takes half as much energy to make recycled newspaper as it takes to make fresh newsprint from trees.
Recycle your newspapers. (Check to see if recycling centers want them tied together or in bags.) Anything that comes with the newspaper can also be recycled (except magazines, which must be recycled separately).
* Recycle your old notebook paper. It is considered "white paper," and makes better recycled paper. "White paper" is writing paper, notebook paper, white envelopes, typing paper, index cards, computer paper, and white stationary.
Cereal boxes, egg cartons, wrapping paper are called "mixed paper." All these things can be recycled. Mixed paper can be made into paperboard, the paper that is used on roofs.
For something fun, download the Recycle Rex Recycling Facts, Games and Crafts Booklet (Acrobat PDF file, 26 pages, 1.9 megabytes)
In Your School
The energy-saving ideas you used at home can also be used in school. Consider creating a weekly "energy monitor" - someone who's job it is to make sure lights are out when there's no one in a room. He or she can also make sure that machines are turned off when not being used. Have your teacher or principal check with the California Energy Commission to see if you school can become a "Bright School."
18.2.09
Benjamin Zander: Classical music with shining eyes
Εντυπωσιάζει αυτός ο διευθυντής ορχήστρας που εξηγεί πώς κατασκευάζεται ένα μουσικό κομμάτι και πώς μπορούμε να το ακούσουμε με μέτρα εκτίμησης και κατανόησης. Ανάλογα πράγματα συμβαίνουν και με τη λογοτεχνία που μελετάμε εμείς.
Έχω τόσες ευχές για τις προφορικές σας εξετάσεις που έρχονται ...
Εύχομαι και ο Zander να σας εμπνεύσει!
8.2.09
... ελληνικά όλως διόλου ...
Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων. Ρωμαϊκό αντίγραφο γλυπτού του Κριτία από το 447 π.Χ. Φυλάγεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης στην Ιταλία.
Ο Αρμόδιος είναι δεξιά στη φωτογραφία. Είναι φανερή η διαφορά ηλικίας με το φίλο του, τον Αριστογείτονα, αριστερά. Ας διαβάσετε το καλό άρθρο της wikipedia για τον 'ελληνικό έρωτα' για να συμπληρώσετε τη συζήτησή μας περί Οροφέρνη του Καβάφη.
7.2.09
31.1.09
Βοτανολογικό θέμα και παραλλαγές στη Φόνισσα του Παπαδιαμάντη
Το απόσπασμα
Τέλος Γ΄ κεφ. Στη μέση μιας σειράς αυτοβιογραφικών αναμνήσεων της Χαδούλας, που καλύπτουν περίπου το πρώτο τρίτο του μυθιστορήματος. Εδώ μαθαίνουμε τις σκέψεις της σχετικά με τα κορίτσια. Μία εντελώς παράδοξη και αγχωτική άποψη για το πώς μεγαλώνουν τα κορίτσια.
Η δομή
§α΄ - Εισαγωγή: πώς μεγαλώνουν τα κορίτσια της Χαδούλας.
§§ β΄και γ΄- Ανάπτυξη και παραλλαγές: η βοτανολογική μεταφορά με “το φυτόν” και η κοινωνιολογική διάσταση “εις όλας προίκα”.
§ δ΄- Φινάλε: Το επιστέγασμα του “μετρήματος” και το μελαγχολικό συμπέρασμα “ή προίκα ή στο ράφι”.
Ο αφηγητής
Αφηγείται με τέτοιον τρόπου που να εξωτερικεύει (να μεταφέρει δηλαδή) τον εσωτερικό μονόλογο, τις -- μαύρες -- σκέψεις της Χαδούλας.
§α΄: η ενηλικίωση ως ασχήμια
... είχαν φάγει λωτόν, ή είχαν πίει την Λήθην, ...
Είχαν ξεχάσει τη μάνα τους χωρίς αξιόπιστη δικαιολογία (οι μυθικές αυτές εξηγήσεις είναι, όπως λέμε, παραμύθια)· ο αφηγητής – μαζί ίσως με τη μητέρα τους – τους ειρωνεύεται, άρα τους κατακρίνει.
... εμεγάλωνεν, ολονέν εμεγάλωνεν ... και αυτή εμεγάλωνεν ...
Με την επανάληψη δίνεται η εντύπωση μιας ανάπτυξης ασυμάζευτης, χωρίς τέλος, χωρίς συγκρατημό.
... ανδρώδης, μελαψή, ... σερνικοθήλυκο ... δεν είχε φεύ! του κρίνου το χρώμα ...
Επαναλήψεις συγγενικών εννοιών: τα κορίτσια μεγαλώνοντας μοιάζουν με άντρες, ασχημαίνουν, χάνουν τα θηλυκά τους χαρακτηριστικά, τα θηλυκά τους χρώματα· εντελώς αρνητική εντύπωση για το γεγονός της ενηλικίωσης των κοριτσιών αυτών.
§β΄: η ενηλικίωση ως κατακλυσμός
Πώς μεγαλώνουν, Θεέ μου!
Επιφώνημα απελπισίας. Παράδοξη άποψη για το μεγάλωμα των παιδιών.
Ποίος κήπος κλπ
Επαναλήψεις, τριπλή, τετραπλή, διπλή, τριπλή. Με μεταφορές από τον κόσμο ενός 'φυτού' που δεν κατονομάζεται, αλλά είναι φανερό ότι είναι κατακτητικό, 'πνίγει τα πάντα' όπως λέμε. Οι μεταφορές είναι κλιμακωτές ως προς την έκταση και το μέγεθος (από 'κήπο' φτάνουμε στην 'άνοιξη', ολόκληρη τη φύση δηλαδή· από 'βλαστάνει' φτάνουμε στο 'φουντώνει' περνώντας από τη μανία του 'φυλλομανεί'· από τις 'πρασιές' φτάνουμε σε ολόκληρους 'κήπους').
Και ούτω θα εξακολουθή;
Δεύτερο επιφώνημα απελπισίας: 'θα πάει μακριά η βαλίτσα;' δηλαδή.
Και πάσα οικογένεια ...
Επαναλήψεις πραγμάτων που κλιμακώνονται (από την 'οικογένεια' στην 'πόλη' κ.ο.κ.) με δημογραφική πια οπτική γωνία.
§γ΄: το τεράστιο βάρος της προίκας
Με την ίδια τεχνική της επανάληψης (αξίζει να μετρήσει κανείς τις φορές αλλά και την ποικιλία), η αφήγηση/εσωτερικός μονόλογος οδηγείται στην εκρηκτική φωνή απελπισίας : Ώ, Θεέ μου!
§δ΄: το επιστέγασμα στις προίκες, τα μετρητά
Η τεχνική των επαναλήψεων δεν σταματά. Από τα κτηματικά προικώα περνάμε στα κινητά προικώα, τα μετρητά.
... αν δεν απατώμαι, είχεν αφορίσει η Μεγάλη Εκκλησία ...
Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δηλαδή, που αποδεικνύεται βέβαια – παρά τους 'αφορισμούς' του – ανίσχυρο να σταματήσει την σκληρή και αμετακίνητη απαίτηση των υποψήφιων γαμπρών για προίκα.
Άλλως, ...
Το κεφάλαιο κλείνει με την αποφόρτιση των σύντομων προτάσεων, του κοφτού λόγου, πάντα όμως με την επανάληψη (εδώ της προστακτικής 'ας'), που παρουσιάζουν τη μελαγχολική δυστυχία της ανύπαντρης κοπέλας· ανύπαντρης από έλλειψη προίκας, από έλλειψη χρημάτων.
Aimee Mullins
Την ξέρετε αυτή τη γυναίκα;
Αν δεν σας λέει τίποτα το πρόσωπό της, τα πόδια της μάλλον θα τα αναγνωρίσετε:
Δείτε τη σε μία συνέντευξη του 1998, που αναρτήθηκε χτες στο TED.
19.1.09
Προφορικές
Τις Τετάρτες, τώρα που θα τελειώσουν οι Όμιλοι, θα κάνουμε Παπαδιαμάντη. Όλα τα τμήματα, αλλά σε ξεχωριστή αίθουσα το καθένα.
Θα τα πούμε βέβαια και από κοντά.
1.1.09
Contrapunto στον Κώστα Ζιώγα (Pretty Sad Stuff, 1/1/09)
Τα πιάνει όλα - όπως λέμε - με την ευκολία που τον χαρακτηρίζει να μιλάει (όπως - έστω - συνήθως οι πολιτικοί) στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, ως εκπρόσωπος ακαταρίθμητου πλήθους από "εμάς", τους πολίτες, τους ψηφοφόρους, τα μέλη.
Βαρετό και αβαθές και χυλώδες ανάγνωσμα, θα το "άφινα", αν "μια μνεία μικρή" της ευθύνης των αναγνωστών της λογοτεχνίας για την κακοδαιμονία της κοινωνίας "δεν είλκυε την προσοχή μου αμέσως ... ":
Δώσαμε τη σιωπηλή συγκατάθεσή μας [γράφει ο κύριος Σαμαράς] όταν δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο παρακράτος, που σπίλωνε συνειδήσεις και διέσυρε ανθρώπους, με την κατηγορία του «εθνικιστή». Ανάμεσά τους, στάλθηκαν στην «αντι-εθνικιστική» πυρά αναστήματα, όπως αυτό του Μίκη Θοδωράκη, του Οδυσσέα Ελύτη, του Γιώργου Σεφέρη, του Γιάννη Ρίτσου. Όλοι αυτοί θεωρήθηκαν «εθνικιστές», επειδή μίλησαν για πατρίδα, για εθνική ιδιοπροσωπεία, για Ρωμιοσύνη. Αφού σπίλωσαν τους μεγάλους πνευματικούς ταγούς του λαού μας, σήμερα, δεν αντιδρούν όταν ανεξέλεγκτοι «Ηρόστρατοι» σκορπάνε τον τρόμο μαζικά στον πληθυσμό καίγοντας κτίρια παντού."Παρακράτος" οι "αντι-εθνικιστές" αναγνώστες, "αναστήματα" και "μεγάλοι πνευματικοί ταγοί" οι ποιητές και οι συνθέτες: η τρομοκρατία της αυθεντίας απέναντι στον ελεύθερο κριτικό αναγνώστη στις γνωστές της διαστάσεις. Και το εμετικό οπλοστάσιο της "δεδομένης και ορθής άποψης" σε πλήρη ανάπτυξη.
Τι να σχολιάσω άλλο; Κουράζομαι. Θα παραθέσω όμως ένα δείγμα: πώς ο Οδυσσέας Ελύτης εξηγεί την νίκη του ελληνικού απέναντι στον ιταλικό στρατό στα βουνά της Αλβανίας το χειμώνα του 1940-1941:
...
Κείνοι που επράξαν το κακό - τους πήρε μαύρο σύγνεφο
Ζωή δεν είχαν πίσω τους μ' έλατα και με κρύα νερά
Μ' αρνί, κρασί και τουφεκιά, βέργα και κληματόσταυρο
Παππού δεν είχαν από δρυ κι απ' οργισμένον άνεμο
Στο καραούλι δεκαοχτώ μερόνυχτα
Με πικραμένα μάτια·
Τους πήρε μαύρο σύγνεφο - δεν είχαν πίσω τους αυτοί
Θειο μπουρλοτιέρη, πατέρα γεμιτζή
Μάνα που να 'χει σφάξει με τα χέρια της
'Η μάνα μάνας που με το βυζί γυμνό
Χορεύοντας να 'χει δοθεί στη λευτεριά του Χάρου!
...
Ο. Ελύτης, Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για τον Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, ΙΒ΄ (απόσπασμα)Με την αυτοπεποίθηση σχολικής εορτής ο Ελύτης πιστεύει ότι η νίκη του ελληνικού στρατού οφείλεται στην ανωτερότητά "μας"· και η ανωτερότητά "μας" θεμελιώνεται στα πασχαλιάτικά "μας" τσιμπούσια, στον υπερφυσικό, μαγικό "Παππού", και στις δόλιες τις αρβανίτισσες απ' το Σούλι που γκρεμίστηκαν, λένε, απ' το Ζάλογγο "χορεύοντας".
Και η Επιβίωση της Ανοησίας; Η Επιβίωση της Ανοησίας προτείνει ... επιβίωση της ανοησίας!