10.11.10

Δεύτερη φορά TEDx Athens

Στις 26 Νοεμβρίου TEDx Athens. Το λινκ έχει πληροφορίες:

http://2010.tedxathens.com/

22.10.10

Defending free will: A fruit fly makes choices/ Ελεύθερη Βούληση

Το ακόλουθο άρθρο πραγματεύεται με το αν οι μύγες έχουν ελεύθερη βούληση. Συζήτηση η οποία προέρχεται από το αναπάντητο ερώτημα του αν οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση. Αξίζει.

http://www.reuters.com/article/idUSN1532077920070516?pageNumber=2

20.10.10

Brownian Motion και Benoit Mandelbrot

Να τι μαθαίνει όταν κανείς βαριέται και αναρωτιέται μήπως τα σωματίδια που διακρίνουμε υπό το έντονο φως του ηλίου δεν κίνουνται σε τελείως τυχαίες τροχίες. Η απάντηση που βρήκα είναι Brownian Motion.

Ένα σχετικό λινκ και ένα περίπου άσχετο βίντεο ακολουθούν:

http://www.britannica.com/EBchecked/topic/81815/Brownian-motion
http://www.ted.com/talks/benoit_mandelbrot_fractals_the_art_of_roughness

15.10.10

Christopher Pissarides, 2010 Nobel Prize in Economics




 Browse his LSE page here.

Ignore the greek public discource (contagiously lunatic utter crap) and read what he has to say on ending Greece's trials and tribulations here.

Work hard and do not despair.

7.10.10

Ψώνια στη Νέα Υορκη

Είναι άλλο ένα άρθρο του ιδιαίτερα προσφιλούς δημοσιογράφου της <Καθημερινής>, Στέφανου Κασιμάτη. Η στήλη του αξίζει τις περισσότερες φορές, εώς και όλες.

Ψώνια στη Νέα Υόρκη
Tου Στεφανου Κασιματη

Η Αμερικανίδα Andrea Peyser είναι δημοσιογράφος της New York Post και, όπως προκύπτει από τα γραφόμενά της, είναι και εχθρά της πατρίδος μας. Στη στήλη την οποία διατηρεί στην προαναφερθείσα εφημερίδα δημοσίευσε προχθές ένα επαίσχυντο κείμενο, όπου ισχυρίζεται ότι η Αυτού Εξοχότης ο υπουργός Εξωτερικών φον Δρούτσας διέπρεψε, κατά την παραμονή του στη Νέα Υόρκη, στα ψώνια. Αναφέρει, συγκεκριμένα, τις μαρτυρίες αυτοπτών, βάσει των οποίων πομπή τριών η τεσσάρων αυτοκινήτων, συνοδευόμενη από περιπολικό της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, κατέπλευσε σε ένα -φρικτόν ειπείν- κυριλέ στοκατζίδικο (discount designer store) στα βόρεια της πολιτείας. Από τα αυτοκίνητα υποτίθεται ότι ξεχύθηκαν ξένοι διπλωμάτες, οι οποίοι και επέπεσαν στην πραμάτεια του στοκατζίδικου. Τέλος, η δημοσιογράφος, επικαλούμενη ανώνυμες πηγές, ισχυρίζεται ότι η πομπή μετέφερε τον επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, τον οποίο και κατονομάζει ως «Dimitros Droutsas».

Ο ισχυρισμός της είναι καταφανώς ψευδής και υποβολιμαίος. Κατ’ αρχάς, επειδή η κυρία που υπογράφει το κατάπτυστο δημοσίευμα όχι μόνον παραλείπει τον τίτλο ευγενείας του υπουργού, αλλά επιπλέον παραποιεί και το όνομά του. Το καταγράφει ως Δημητρό, αντί του ορθού Δημήτριος. Επιπροσθέτως, είναι απλώς αδιανόητο ότι ένας φον Δρούτσας θα μπορούσε ποτέ να ψωνίζει από ένα στοκατζίδικο κάπου στις εξοχές της Νέας Υόρκης. Ο φυσικός χώρος του ανδρός, ως προς τα ενδυματολογικά, δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τα καθωσπρέπει καταστήματα της λεωφόρου Μάντισον: να ράβεται στου Logsdail, να παραγγέλνει τα πουκάμισά του από τον Kabbaz και για γραβάτες και αξεσουάρ να ψωνίζει από τον Herzfeld. Προφανώς όμως, αγαπητοί αναγνώστες, ο Κίσιντζερ και οι λοιποί συνωμότες έχουν προσαρμόσει στα νέα δεδομένα το άθλιο σχέδιό τους για την υπονόμευση του Ελληνισμού. Μετά τη γλώσσα και τη θρησκεία μας, τώρα έβαλαν στο μάτι και τον Δρούτσα μας. Ας γνωρίζουν όμως ότι δεν θα τους επιτρέψουμε να τα καταφέρουν!

Ενα γραφείο με θέα
Αντικείμενο της διαμάχης, όπως πληροφορούμαι, ήταν η κατοχή του μεγαλοπρεπούς υπουργικού γραφείου, με τη μαγευτική θέα στο λιμάνι, στο νέο κτίριο του υπουργείου Θαλασσίων Μεταφορών (πρώην Ναυτιλίας). Οι συνθήκες που την επέτρεψαν ήταν ο τεμαχισμός των αρμοδιοτήτων του Λιμενικού Σώματος μεταξύ δύο υπουργείων: το μεν Προστασίας του Πολίτη (πρώην Δημοσίας Τάξεως) του Χρήστου Παπουτσή πήρε την αστυνόμευση των λιμένων, τις επιχειρήσεις των Ειδικών Δυνάμεων και τον Θάλαμο Ερευνας και Διάσωσης, το δε Θαλασσίων Υποθέσεων του Γιάννη Διαμαντίδη κράτησε τα υπόλοιπα.

Σύμφωνα με φίλους του Γ. Διαμαντίδη, ο Χρ. Παπουτσής έκρινε ότι, για το σκέλος των αρμοδιοτήτων του που αφορούν το Λιμενικό όφειλε να διατηρεί γραφείο και στον Πειραιά. Προς τούτο, ζήτησε από τον Γ. Διαμαντίδη και την υφυπουργό Ελπίδα Τσουρή να μετακομίσουν στο παλαιό, ρυπαρό και καταθλιπτικό κτίριο του υπουργείου επί της Γρ. Λαμπράκη και να αφήσουν το νέο κτίριο για τον ίδιο. Η μεν υφυπουργός υπέκυψε στο κύρος και τη φυσική υπεροχή του υπουργού Παπουτσή, αλλά ο Γ. Διαμαντίδης ηρνήθη σθεναρώς. Υποθέτω ότι τώρα, καθώς εσείς διαβάζετε τούτες τις γραμμές, ο ηρωικός Γ. Διαμαντίδης παραμένει ταμπουρωμένος (για τρίτη ή τέταρτη συναπτή ημέρα -ποιος να ξέρει...) στο ωραίο του γραφείο, αρνούμενος να ξεμυτίσει, μην τυχόν επιστρέφοντας δει τον διεκδικητή του χώρου να το έχει καταλάβει. Θερμή παράκληση υποβάλλω στον Χρήστο Παπουτσή, να επιτρέπει την απρόσκοπτη ροή των προμηθειών στον ελεύθερο πολιορκημένο...

Το όλο θέμα φαίνεται εκ πρώτης όψεως κωμικό, αλλά δεν είναι καθόλου. Διότι το υπουργικό γραφείο είναι το ύψιστο σύμβολο της εξουσίας ενός υπουργού και, σύμφωνα με το γνωστό απόφθεγμα του Μιτεράν, «πολιτική είναι ο χειρισμός των συμβόλων». (Το θλιβερό, βέβαια, είναι ότι στην Ελλάδα η πολιτική σπανίως είναι κάτι περισσότερο από αυτό...)

«Τηλεφώς» στηρίζει Ψωμιάδη
Από το γραφείο του Παναγιώτη Ψωμιάδη κοινοποιήθηκε ότι την υποψηφιότητά του για τη θέση του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας υποστηρίζουν κάποιοι «Οικολόγοι Ελλάδας» με ανακοίνωσή τους, «η οποία φέρει τις υπογραφές του γενικού γραμματέα και του γενικού υπευθύνου του κόμματος». Επειδή στο σχετικό δελτίο Τύπου του Π. Ψωμιάδη δεν αναφέρονται τα ονόματα των ιθυνόντων της εν λόγω οικολογικής κίνησης, να σας ενημερώσω ότι πρόκειται για τον Κωνσταντίνο Παπανικόλα και τους φίλους του, γνωστούς από τον ιδιόρρυθμο τηλεοπτικό σταθμό «Τηλεφώς», η λειτουργία του οποίου επεξέτεινε τα όρια της τηλεοπτικής γραφικότητος. Αντε, λοιπόν, με το καλό να έλθει και η στήριξη του Δημοσθένη Βεργή!

Ολίγη αγαπημένη πολιτεία
«Η Ελλάδα είναι μια ασφαλέστατη χώρα. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. [...] Παντού σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν ότι η πατρίδα μας είναι από τις πιο ασφαλείς περιοχές, από τους πιο ασφαλείς τουριστικούς προορισμούς». Αυτά δήλωσε ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Γιώργος Νικητιάδης, εξ αφορμής μιας ταξιδιωτικής οδηγίας των Αμερικανών· και, αφού έπεσε η νύχτα, βγήκε μια βόλτα, να πάρει τον αέρα του και να αλλάξει σκέψεις «βλέποντας τουλάχιστον ολίγη αγαπημένη πολιτεία». Κατέβηκε αμέριμνος την Ευριπίδου, περιπλανήθηκε στα στενά, βγήκε στην Αθηνάς, από εκεί έφθασε στην Ομόνοια κι ύστερα έπιασε την Πατησίων και τις παρόδους της. Ελπίζω να επέστρεψε σώος...

Citation solution

Πολύ χρήσιμο για παραπομπές/αναφορές κειμένων.

http://citationmachine.net/

28.9.10

Meine Lippen sie küssen so heiß - Anna Netrebko



Ich weiss es selber nicht,
warum man gleich von Liebe spricht,
wenn man in meiner Nähe ist,
in meine Augen schaut und meine Hände küßt.
Ich weiss es selber nicht,
warum man von dem Zauber spricht.
Denn keine widersteht,
wenn sie mich sieht, wenn sie an mir vorüber geht.
Doch wenn das rote Licht erglüht,
zur mitternächt’gen Stund’
und alle lauschen meinem Lied,
dann wird mir klar der Grund.

Meine Lippen, sie küssen so heiß,
meine Glieder sind schmiegsam und weiss.
In den Sternen, da steht es geschrieben,
du sollst küssen, du sollst lieben.
Meine Füsse, sie schweben dahin,
meine Augen, sie locken und glühn.
Und ich tanz' wie im Rausch, denn ich weiss,
Meine Lippen, sie küssen so heiss.

Doch wenn das rote Licht erglüht,
zur mitternächt’gen Stund’
Und alle lauschen meinem Lied,
dann wird mir klar der Grund.

In meinen Adern drin,
da läuft das Blut der Tänzerin,
denn meine schöne Mutter war
des Tanzes Königin
im gold'nen Alcazar.
Sie war so wunderschön,
ich hab' sie oft im Traum geseh'n.
Schlug sie das Tambourin
so wild im Tanz,da sah man alle Augen glüh'n.
Sie ist in mir aufs Neu' erwacht,
ich hab' das gleiche Los.
Ich tanz' wie sie um Mitternacht
und fühl' das Eine bloss:
Meine Lippen, sie küssen so heiß,
meine Glieder sind schmiegsam und weiss.
In den Sternen, da steht es geschrieben,
du sollst küssen, du sollst lieben.
Meine Füsse, sie schweben dahin,
meine Augen, sie locken und glühn.
Und ich tanz' wie im Rausch, denn ich weiss,
Meine Lippen, sie küssen so heiss.

15.9.10

Chris Anderson: How web video powers global innovation

Αυτό το παρακολουθώ να συμβαίνει και περιμένω να συμβούν εκπληκτικά πράγματα μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια.

14.9.10

BibMe: Fast & Easy Bibliography Maker - MLA, APA, Chicago, Turabian - Free

Welcome to BibMe! The fully automatic bibliography maker that auto-fills. It's the easiest way to build a works cited page. And it's free.
1 Search for a book, article, website, or film, or enter the information yourself.
2 Add it to your bibliography.
3 Download your bibliography in either the MLA, APA, Chicago, or Turabian formats and include it in your paper. It's that easy!

Ό,τι χρειάζεται κανείς για να συντάξει σωστά τη βιβλιογραφία του, για οποιαδήποτε εργασία του ΙΒ ή, αργότερα, του πανεπιστημίου, βρίσκεται σ' αυτό το δωρεάν σάιτ. 
Για τις λεπτομέρειες των τυπογραφικών συμβάσεων ανά στυλ (APA ή MLA κ.α.) μπορεί κανείς να μελετήσει το ταμπ Citation Guide. 


Και επειδή χτες πολύ τσαντίστηκα, τη λέω στο αναγνωστικό μου κοινό κι έτσι: όταν ακούω την κουβέντα "ποτέ κανείς δε μου εξήγησε τι είναι ένα φούτνόουτ!" μετά από τόσο ψάξιμο και τόσα ωραία λινκς, τρελαίνομαι, καπνίζω στα ρουθούνια μου και απαντώ από μέσα: "γιατί, ρε φίλε, σου εξήγησε ποτέ κανείς τι είναι σκέιτμπορντ; εκείνο πώς το έμαθες; ε; πώς;"







13.9.10

The Suicide Tourists


Για μη ευαίσθητους, για σκέψη και για όσους δεν εκτιμούν αυτά που έχουν:

Αυτός είναι ο βασικός σύνδεσμος αλλά μάλλον δεν λειτουργεί στην Ελλάδα:
http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/suicidetourist/view/?utm_campaign=viewpage&utm_medium=grid&utm_source=grid

Οι υπόλοιποι που βρήκα και εξυπηρετούν ισάξια:
part 1 http://www.youtube.com/watch?v=bxQYTFIZi8A&feature=related
part 2 http://www.youtube.com/watch?v=67TJL5F9CI0&feature=related
part 3 http://www.youtube.com/watch?v=LWWx-G6rxvc&feature=related
part 4 http://www.youtube.com/watch?v=dbyZpDPBW-A&feature=related
part 5 http://www.youtube.com/watch?v=V-lgadWNGMY&feature=related

Επίσης αξίζει:

http://www.nybooks.com/articles/archives/1997/mar/27/assisted-suicide-the-philosophers-brief/

ΥΓ ΣπΚ: Δείτε και το αυγουστιάτικο κλιπ για τον Tony Judt· ίδια αρρώστια, άλλες επιλογές.

12.9.10

SOMEWHERE

Το τελευταίο έργο της Σοφίας Κόππολα. Πάμε να το δούμε; Ένα φιλμ που κάνει καλό στην υγεία!

10.9.10

Και μέσα στην κακή μας τύχη, ακούω την Άννα Νετρέπκο, ξωτικό του δάσους του Χουλιαρά από το Κρασνοντάρ κι ο κόσμος παίρνει χρώμα του όλα είναι δυνατά. Ακούστε:




 Dein ist mein ganzes Herz!
Wo du nicht bist, kann ich nicht sein.
So, wie die Blume welkt,
wenn sie nicht küsst der Sonnenschein!
Dein ist mein schönstes Lied,
weil es allein aus der Liebe erblüht.
Sag mir noch einmal, mein einzig Lieb,
oh sag noch einmal mir:
Ich hab dich lieb!
Wohin ich immer gehe,
ich fühle deine Nähe.
Ich möchte deinen Atem trinken
und betend dir zu Füssen sinken,
dir, dir allein! Wie wunderbar
ist dein leuchtendes Haar!
Traumschön und sehnsuchtsbang
ist dein strahlender Blick.
Hör ich der Stimme Klang,
ist es so wie Musik.
Dein ist mein ganzes Herz

Για τον Ούγγρο Franz Lehár εδώ κι εδώ

Beware of Greeks Bearing Bonds

http://www.vanityfair.com/business/features/2010/10/greeks-bearing-bonds-201010

Διαβάσετε και κλάψετε.

Κι αν σας περάσει απ' το μυαλό ότι δεν ξέρει τι λέει και μας διασύρει τζάμπα μαγκιά, τότε βάλτε το χέρι στην τσέπη σας να δείτε τι έχει μέσα!

Εγώ πάντως και την κηδεία μου χρωστάω!

31.8.10

Η Ελλάδα (ξανα)κόβει το κάπνισμα


Η Ελλάδα (ξανα)κόβει το κάπνισμα
Του Μιχαλη Πιτσιλιδη*
Είναι εύκολο να κόψεις το τσιγάρο. Εγώ το έχω κάνει δεκάδες φορές μέχρι σήμερα, διαβεβαιώνει κάθε θεριακλής. Από αύριο οι Ελληνες (ξανα)σβήνουν το τσιγάρο. Ολοι εκτός από τους θαμώνες των κέντρων με ζωντανή μουσική και εμβαδόν πάνω από 300 τ.μ. και των πελατών των καζίνο που παίρνουν παράταση.
Η κ. Μ. Ξενογιαννακοπούλου επέλεξε το χειρότερο για την οικονομία και την κοινωνία φθινόπωρο, για να καταγράψει μια ακόμα βέβαιη πολιτική αποτυχία.
Οι πνευμονολόγοι είναι και πάλι έτοιμοι για τα τηλεοπτικά παράθυρα, ύστερα από μακρά περίοδο φρονίμου απουσίας μετά το φιάσκο τής δήθεν πανδημίας γρίπης. Εκστρατεύουν και πάλι υπέρ της δημόσιας υγείας…
Οι αντικαπνισματικές εκστρατείες είναι υποκριτικές, αφού κανείς δεν μπορεί να ελέγξει το κάπνισμα στο αυτοκίνητο, στο σπίτι, στις μικρές επιχειρήσεις, στα καφενεία συναινούντων καπνιστών κ.ο.κ. Στους χώρους αυτούς συνυπάρχουν και θα συνυπάρχουν καπνιστές με μη καπνιστές. Επομένως, τα οφέλη για τους παθητικούς καπνιστές είναι εξαρχής μειωμένα.
Το λεγόμενο «παθητικό κάπνισμα» αποτέλεσε, ιστορικά, την πιο αποφασιστική ιδέα της αντικαπνισματικής πολιτικής. Αφού γίνεται αποδεκτό ότι το κάπνισμα βλάπτει και το διπλανό μη καπνιστή, νομιμοποιείται η πολιτεία να προστατεύσει το «θύμα», διώκοντας τον «θύτη». Αλλά τι είναι και πώς μετριέται το «παθητικό κάπνισμα»; Πώς ποσοτικοποιείται; Δεν υπάρχει τρόπος. Γι’ αυτό και η ιατρική κατέφυγε στο γνωστό τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τη στατιστική. Βρέθηκε π.χ. από επιδημιολογικές μελέτες, ότι οι μη καπνιστές, σύντροφοι καπνιστών, διατρέχουν 30% αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα. Ο αδαής πανικοβάλλεται, θεωρώντας ότι 30 στους 100 συντρόφους καπνιστών θα πάθουν καρκίνο. Φυσικά δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται για αύξηση της πιθανότητας. Και πόση είναι αυτή η πιθανότητα; Μόνον 6 στους 100.000 μη καπνιστές παθαίνουν καρκίνο στον πνεύμονα. Επομένως, η αύξηση κατά 30% αντιστοιχεί σε 1,8 ακόμα περιπτώσεις στις 100.000 ή 0,9 στις 50.000. Με άλλα λόγια, σε κάθε 55.000 μη καπνιστές, συντρόφους καπνιστών, μόνο 1 θα πάθει καρκίνο στον πνεύμονα εξαιτίας (;) του καπνιστή συντρόφου. Η πιθανότητα να πεθάνει, ο ίδιος άνθρωπος, σε τροχαίο είναι, στην Ελλάδα, 10 φορές μεγαλύτερη, αλλά δεν απαγορεύουμε γι’ αυτό την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Με την ίδια λογική, άλλωστε, δεν θα έπρεπε να πωλούνται γλυκά σε παχύσαρκους ή διαβητικούς.
Για τον καπνιστή, ασφαλώς το κάπνισμα είναι μια κακή συνήθεια που υποσκάπτει μακροπρόθεσμα την υγεία του. Οπως και άλλες συνήθειες ή ουσίες, με πρώτο το οινόπνευμα. Κι όμως, η πολιτεία επέτρεψε να πωλούνται σκληρά ποτά ακόμα και στα περίπτερα, ώστε να αρχίζει ο εθισμός ήδη από τα δέκα-δώδεκα χρόνια. Κι όχι μόνον αυτό. Στις τηλεοπτικές σειρές όλοι και όλες πίνουν ασταμάτητα, ενώ οι εταιρείες αναγράφουν στις διαφημίσεις ποτών εκείνο το ανεκδιήγητο «απολαύστε υπεύθυνα», κλείνοντας πονηρά το μάτι: το οινόπνευμα είναι απόλαυση!
Τότε γιατί να μην αναγράφεται στα πακέτα των τσιγάρων η φράση «επικίνδυνη απόλαυση» που θα ήταν, άλλωστε, πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα; Κι αν ληφθεί υπόψη ότι το οινόπνευμα εμπλέκεται περίπου στα μισά από τα τροχαία και στα περιστατικά οικογενειακής και άλλης βίας, εύλογη φαίνεται η απορία για την ανοχή που δείχνουν οι οπαδοί των απαγορεύσεων απέναντί του…
Σήμερα, το πογκρόμ εναντίον του καπνίσματος έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις, ώστε να είναι αδύνατη η διατύπωση αντίθετης άποψης, σχετικά με τις συνέπειές του. Εργασίες που υποστηρίζουν ότι το παθητικό κάπνισμα δεν βλάπτει είτε δεν πραγματοποιούνται είτε δεν δημοσιεύονται. Επιπλέον, η έρευνα για τη βελτίωση της ποιότητας των τσιγάρων έχει σταματήσει, στερώντας τα εκατομμύρια των καπνιστών από τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν ένα ασφαλέστερο προϊόν.
Και πώς αντιδρούν οι καπνοβιομηχανίες; Θετικά έως αδιάφορα. Πολλοί καπνιστές κόβουν το τσιγάρο μετά από 2-4 δεκαετίες καπνίσματος, συχνά για λόγους υγείας. Υπάρχουν γιατροί που συστήνουν διακοπή του καπνίσματος ακόμα και σε ογδοντάχρονους! Στα αυτιά των νέων, όμως, τα μελλοντικά προβλήματα υγείας από το τσιγάρο φαντάζουν πολύ μακρινά και δεν ασχολούνται με αυτά. Ετσι, η βιομηχανία χάνει τους μεγάλους σε ηλικία και επισφαλούς υγείας πελάτες, αλλά εστιάζει στους νέους, οι οποίοι θα παραμείνουν πελάτες για πολλές δεκαετίες. Δεν υπάρχει, άλλωστε, μεγαλύτερο κίνητρο για να δοκιμάσει κάτι ένας έφηβος, από την απαγόρευση που επιβάλλουν οι καθωσπρέπει ενήλικοι…
Ας μη γελιόμαστε. Στην πραγματικότητα, η αντικαπνισματική εκστρατεία αποτελεί το μεγαλύτερο εγχείρημα ελέγχου συνειδήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο πειθαρχημένος άνθρωπος που δεν καπνίζει, δεν πίνει, γυμνάζεται τακτικά, διατρέφεται υγιεινά, έχει προσεκτική ερωτική συμπεριφορά και ακολουθεί πιστά τις εντολές της λεγόμενης «προληπτικής ιατρικής», αποτελεί σήμερα το πρότυπο του επιθυμητού πολίτη-καταναλωτή. Μεταξύ των άλλων και γιατί δεν διαθέτει χρόνο να ασχοληθεί με τίποτα άλλο, εκτός από τον μέχρι θανάτου υγιή εαυτό του...
* Ο κ. Μιχάλης Πιτσιλίδης είναι διευθυντής του περιοδικού «popular Medicine»

25.8.10

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα: Μεταρρυθμίσεις και ευκαιρίες σε μία κρίσιμη συγκυρία

Θα ξεχρεώσουμε ποτέ; 





Το παρόν άρθρο εξηγεί τα αίτια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, καθώς και τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε να ξεπεράσει η Ελλάδα την κρίση και να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης. Οι μεταρρυθμίσεις είναι σε δύο μέτωπα: αυτές που αποσκοπούν στη βελτίωση των δημοσίων οικονομικών, και αυτές που αποσκοπούν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που καλύπτουμε στο παρόν άρθρο είναι μέρος του μνημονίου μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της (ΔΝΤ/ΕΕ)· παράλληλα όμως προσπαθούμε να περιγράψουμε μία πιο συνολική και μακροχρόνια μεταρρυθμιστική ατζέντα. Παρουσιάζουμε πολλά νούμερα και στοιχεία για την ελληνική οικονομία, και αναλύουμε τα ζητήματα με τρόπο απλό και προσιτό σε μη-οικονομολόγους.
Το άρθρο έχει συνταχθεί από τους Δημήτρη Βαγιανό, Νίκο Βέττα και Κώστα Μεγήρ, σε συνεργασία με τους Κώστα Αζαριάδη, Γιάννη Ιωαννίδη, Χάρη Ντέλλα και Χριστόφορο Πισσαρίδη

Το πλήρες άρθρο εδώ: Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα: Μεταρρυθμίσεις και ευκαιρίες σε μία κρίσιμη συγκυρία

16.8.10

2010 Bill & Melinda Gates Foundation’s $1 Million Access to Learning Award: Veria Central Public Library, Greece





My comment: I sincerely wish we take inspiration from this example to change the disgrace our school libraries are! The guiding question is "are the moraitis school libraries relevant to the needs of their users?" Are they?



Veria Central Public Library, Veria, Greece

A Small Library Uses Technology to Make a Big Impact

In the past, being a great library required a huge building with endless stacks of books. To be relevant today, a library needs to provide users technology training and tools to access the vast amount of information available online.
The staff of the Veria Central Public Library in Veria, Greece, realized the power of technology early on. In 1992, the library’s catalogue was already fully automated. In 1996, the library became the first in the nation to provide its users free access to computers and the Internet. In 1997, it was the first to have its own website.
Veria’s library is small, serving the town’s 50,000 residents and 130,000 more people in the surrounding areas, but its commitment to innovation and experimentation has made it a model for libraries in Greece and throughout the world. Most importantly, the mission of the Veria Library is to make a real difference in people’s lives. “We didn’t build our service on providing books. We built our name on the concept that we give you services to make your life easier and more enjoyable,” said Ioannis Trohopoulos, the library’s director.

Library Helps Community Overcome Challenges

Finding a job in the current economic climate is difficult, and it’s especially challenging in Greece—particularly for young people looking for their first job. When 22-year-old Katerina Heimonidou saw an advertisement for an open position at a local mobile phone operator, she was excited but nervous, knowing she’d be up against stiff competition.
To help her put her best foot forward, she took a seminar at the library on how to create a resume using a special computer program. Besides getting individual attention from the teacher, she got support from her fellow students as well. The education and support paid off, leading to an offer of employment. Katerina credits the library for helping her rise above the crowds of unemployed—and giving her a much-needed head start in her career.
For Fatbarda Selami, an immigrant from Albania, the Veria Library helped her and her children adjust to their new home. Fatbarda and her family have been in Greece for 13 years, but adapting to a new culture was challenging at the beginning. They found comfort at the library, where there were books in their native language and a friendly staff always willing to help. “The library is a very beloved place,” she said. “My children and I love to come here, for the books, the activities, and the projects.”
The Veria Library reaches out to immigrants like Fatbarda to make them feel welcome and help them assimilate. One of its many programs is called Untold Stories, where immigrants from Albania, Russia, Ukraine, and Bulgaria use computers to create visual narratives about their lives. The stories were posted on YouTube and a dedicated project website. “We thought it was a great idea because it would unite us more,” said Fatbarda. “All immigrants have the same story—just in a different language.”

Focus on Children to Create a Better Future

The Veria Library opened a new children’s area, Magic Boxes, in April 2009. The idea was to create a space for children that would encourage their curiosity and show them that the library can be a place of surprise and excitement.
The bold, bright colors of Magic Boxes create a joyous atmosphere for children and parents alike. An outdoor garden provides areas for climbing, playing, and exploring. And there are plenty of comfortable places for reading and listening to music and stories.
There are computers with kids’ software, video games, and regular activities and programs to keep young minds active and engaged. Fotini Hamidieli, an artist who conducts workshops with the children, noted that Magic Boxes promotes action and movement. “Magic Boxes encourages children to take off their shoes and get comfortable, so they can create and play and explore.”

Spreading Successful Services to More People

A crucial aspect of the Veria Library’s services is its mobile library program, which brings books and computer access to thousands of people in the surrounding villages who don’t have easy access to a library. “I always went to the library as a young person,” said Anna Anastasiou, a resident of the small agricultural village of Agios Georgios. “Now I am a mother, and I want my son to visit the library very often like I used to do. When the mobile library comes here, it’s very exciting.”
Two years ago, the Veria Library had to stop the mobile library program because it could not get support from the state to retain their drivers. Determined to find a way to keep serving the people who were counting on them, the staff went directly to the mayors of the villages and asked them to supply the drivers, which they gladly did.
“I’m not exaggerating when I say that when the library visits these kinds of small places, where there’s no library or any kind of access to technology, in a way it changes their lives,” said Kostas Karelis, the mayor of -the Meliki Authority.
The staff is also working with the mayors of Makrohori and Agios Georgios to build new branches based on Veria’s model. “I truly believe that this new library will be one of the most vital things in the region and will be a place that offers high-quality services that will improve the quality of life of our citizens,” said Christos Tsiountas, the mayor of Agios Georgios.
Because the Veria Library has worked so diligently to form partnerships with other libraries, programs, and institutions within Greece and worldwide, it has been able to grow and thrive. Still, library director Ioannis Trohopoulos stresses that the most important thing for a library to do is listen to the needs of the people it serves. “The key is you have to be relevant. If your organization manages to be relevant throughout its life, you can survive.”

Train to roll your kayak

21.2.10

ΘΕΛΩ

Θέλω, θέλεις, θέλει
ρήμα μικρό, σύντομο μα εξαιρετικά ισχυρό
ρήμα που δηλώνει τον εγωισμό και την απληστία
θέλω να κοιμάμαι με την καληνύχτα σου
θέλω να ξυπνάω με την εικόνα σου
θέλω να δίνεις νόημα στην μονότονη καθημερινότητά μου·
γίνε άπληστη σαν τον Μίδα
τραγούδησε μου ένα σ΄ αγαπώ για να πιάσουν τα ξόρκια
άγγιξε με, μαρμάρωσε με
κάνε χρυσό τα συναισθήματα μου και θα είσαι η πιο πλούσια γυναίκα στο κόσμο!

Ηλίας Μυστίδης, Φεβ. 2010

11.2.10

Έχετε Ελεύθερη Βούληση;

Από ό,τι φαίνεται, οι άνθρωποι δεν έχουν ελεύθερη βούληση. Η απάντηση προέκυψε από συζήτηση μου με καθηγητή της Νευρολογίας στο πανεπιστήμιο του Σικάγο. Οι σκέψεις ενός ανθρώπου είναι προϊόν της εκτόξευσης νευρονίων. Η ερώτηση που έθεσα είναι: Ποιός αποφασίζει να σταλούν τα νευρόνια, αν βεβαίως υποθέσουμε, πως οι βιολογικές ανάγκες είναι ικανοποιημένες και τα εξωτερικά ερεθίσματα ανύπαρκτα. Πιο απλά, αν απλά αποφασίσει κανείς να συγκεντρωθεί πιο πολύ σε μια διαδικασία, αποφασίζει εκείνος να εκτοξεύσει τα παραπάνω νευρόνια ή εκτοξεύονται τα παραπάνω νευρόνια μόνα τους και έτσι συγκεντρώνεται κανείς πιο πολύ; Η επιστήμη πιστεύει (και είναι σημαντικό το ρήμα) πως κάποια προηγούμενη ανάμνηση ή κάποιο παλιό ερέθισμα προκαλεί την εκτόξευση. Επομένως, όλα μπορούν να αποδοθούν σε αναμνήσεις και ερεθίσματα.
Άρα τι αποδίδεται στην ελεύθερη βούληση; Απ. Η τάση του ανθρώπου να μην θέλει να τρελαθεί.

Computational neuroscience, ο τομέας για όσους νομίζουν ότι αποφασίζουν.

1.2.10

Θέατρο και Λογοτεχνία

Αναδημοσιεύω από την Ελευθεροτυπία  της 1ης Φεβρουαρίου 2010 το παρακάτω άρθρο για τις διαφορές του θεατρικού συγγραφέα από τον θεατρικό σκηνοθέτη. Μια συζήτηση χρήσιμη για τη δουλειά που κάνουμε με τα θεατρικά κείμενα. 




Αφετηρία για τη σημερινή μου παρέμβαση ήταν τα ξεσπάσματα ενός συνταξιούχου της παραπαιδείας εναντίον των «μεταμοντέρνων» σκηνοθεσιών των αρχαίων Ελλήνων τραγικών από τον Ανατ. Βασίλιεφ, τον Ντ. Γκότσεφ και τον Κ. Παπακωστόπουλο στην Ελλάδα και στη Γερμανία και του Σέξπιρ από τον Τ. Οστερμάγερ στη Schaubuehne του Βερολίνου (Κ. Γεωργουσόπουλος: Νέα, 5-6.12.2009 και 8-9.7.2006).
Το «κριτικό» αυτό παραλήρημα, υποπροϊόν της ημιμάθειας -με πτυχίο φιλολογίας!-, πηγάζει από μια διπλή παρανόηση: α) σύγχυση των εννοιών «θέατρο» και «δράμα», β) ο ρόλος του σκηνοθέτη στο νεότερο θέατρο.
α) Τη διάκριση μεταξύ των εννοιών «δράμα» και «θέατρο» είχα προσδιορίσει στο κεφ. VI της «Γραμματολογίας» μου (εκδ. «Πατάκη», 3η έκδ., 2002): Η έννοια «δράμα» αναφέρεται στο θεατρικό κείμενο -είναι ένα από τα τρία λογοτεχνικά γένη και για την αριστοτελική «Ποιητική» το σημαντικότερο «ποιητικό» (=λογοτεχνικό) γένος· το κύριο στοιχείο του «δράματος» είναι ο λόγος -το κύριο χαρακτηριστικό του «θεάτρου» είναι η «ζωντανή» παράσταση.
Αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα το θέατρο ως σκηνική πράξη είναι η όλο και μεγαλύτερη αποδέσμευσή του από το δράμα ως λογοτεχνικό έργο. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επιπλέον η τάση εξωθεατρικά, «καθαρά» λογοτεχνικά, αφηγηματικά και ποιητικά έργα (Κάφκα, Παπαδιαμάντης, Βιζυηνός, Ρίτσος κ.ά.) αλλά και θεωρητικά έργα να διασκευάζονται ελεύθερα, για να «πραγματοποιηθούν» στη θεατρική σκηνή.
β) Παράλληλη ήταν η εξέλιξη του ρόλου του σκηνοθέτη στη θεατρική πράξη: Ο σκηνοθέτης είναι ένας πολύ νεότερος θεσμός του θεάτρου -οι νεολογισμοί «σκηνοθεσία»/ «σκηνοθέτης», κατά τα γαλλικά «mise en scene»/ «metteur en scene», εμφανίστηκαν στα ελληνικά από τη δεκαετία του 1890· στο αρχαίο θέατρο ο ίδιος ο δραματικός συγγραφέας «δίδασκε» το έργο του και συχνά έπαιζε σ' αυτό.
Ο ρόλος του σκηνοθέτη είχε αρχίσει ν' αυτονομείται από το θεατρικό κείμενο/ έργο από το Μεσοπόλεμο, ιδίως στο πρωτοποριακό πολιτικό θέατρο, στη Γερμανία (Πισκάτορ) και στη Ρωσία (Μάγερχολντ, Τάιροφ). Στην εποχή μας ο σκηνοθέτης δεν είναι απλά ο «ερμηνευτής» του δραματικού/ θεατρικού κειμένου, αλλά ο πραγματικός δημιουργός της θεατρικής πράξης.
Τώρα, ένα ξέφρενο βυτιοφόρο με τιράντες αδειάζει τα λύματά του πάνω σ' έναν εξέχοντα ανανεωτή της αρχαίας τραγωδίας, τον Γερμανό θεατρικό συγγραφέα, μεταφραστή και σκηνοθέτη του αρχαίου δράματος Χ. Μίλερ (Η. Mueller)- όχι όμως και «κατευθυνόμενο από τη Στάζι», όπως τον κατηγορεί μετά θάνατον (Κ. Γεωργουσόπουλος: Νέα, 3-4.10.2009 και 28-29.11.2009).
Ομως: Οπως δηλώνει ο τίτλος του ωριμότερου έργου του Χ. Μίλερ, «Υλικό Μήδειας» («Medeamaterial», 1974), το αρχαίο θεατρικό κείμενο δεν είναι για το μοντέρνο θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη παρά η πρώτη ύλη, με την οποία δημιουργεί το δικό του έργο, μ' ένα νέο προβληματισμό και για ένα νέο κοινό -και μόνο γι' αυτό το νέο έργο καλείται από τον κριτικό και το θεατή του να «λογοδοτήσει». Αλλωστε, ο πρώτος «βιαστής» του μύθου ήταν ο ίδιος ο Ευριπίδης: Στη δική του «Μήδεια» (περ. 430 π.Χ.) ο Ευριπίδης (άλλος «πράκτορας της Στάζι»!) βάζει την ξένη και «βάρβαρη» ηρωίδα του να σκοτώσει η ίδια τα παιδιά της, ενώ στην παλαιότερη παράδοση τα σκότωναν οι Κορίνθιοι, για να την αναγκάσουν να φύγει από τη χώρα τους - εδώ έχει τις ρίζες του ο σύγχρονός μας ρατσισμός και μισογυνισμός.
Στα 2.400 χρόνια, που μεσολάβησαν ανάμεσα στον Ευριπίδη και τον Χ. Μίλερ, γράφτηκαν περισσότερες από 200 «Μήδειες», από τους πιο διαφορετικούς συγγραφείς, με τις πιο διαφορετικές επεμβάσεις στον αρχαίο μύθο και τον Ευριπίδη - και ούτε αυτός ούτε οι άλλοι αρχαίοι και νεότεροι κλασικοί ερωτήθηκαν ή εγκάλεσαν τους «απογόνους» τους συγγραφείς, διασκευαστές ή σκηνοθέτες για την «απιστία » τους, όπως φαντασιώνεται ο αυτόκλητος συνήγορός τους (Κ. Γεωργουσόπουλος, Νέα, 3-4.10.2009, Βιβλιοδρόμιο, σ. 15: «΄Ερμε Αισχύλε!» και 28-29.11.2009, Βιβλιοδρόμιο, σ. 13: «Ρωτήθηκε ποτέ ο Σοφοκλής;»).
Οπως επισημαίνει έγκυρα ο θεατρολόγος και κριτικός του θεάτρου Δ. Τσατσούλης, με τη συνηγορία του Γερμανού θεατρολόγου Χ.-Τ. Λέεμαν («Το πολιτικό θέατρο και το υποκείμενο της ιστορίας»: «Ελευθεροτυπία», 25.12.2009, 7, σ. 21), «το μεταδραματικό θέατρο εισάγει την ανατροπή και το χάος στις κατεστημένες αντιλήψεις» - των διαφόρων «Γεωργουσόπουλων»!

27.1.10

Οι Τρεις Αδελφές


Μία πολύ καλή παρουσίαση και κριτική ανάλυση του έργου Οι Τρεις Αδελφές του Τσέχωφ διαθέτει η Wikipedia.

Στη φωτογραφία είναι ο στενός συνεργάτης του Τσέχωφ, ο σκηνοθέτης Στανισλάφσκι, στο ρόλο του Βερσίνιν.