29.5.13

Η εισήγηση Σπύρου Κασιμάτη για την Παιδεία στην ολομέλεια του Συνεδρίου της Δράσης (25.V.13)


ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε κρίση· βρίσκεται και σε παρακμή. Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχει σπάσει το συμβόλαιο μεταξύ γενεών και έχει φορτώσει δυσθεώρητα χρέη στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Η αγορά έχει καταστραφεί. Το κράτος δικαίου δεν έχει πια κανένα κύρος και η κοινωνία πολιτών μεταμορφώνεται ραγδαία σε κοινωνία απολιτίστων. 

Με όρους παιδείας αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει διαπλάσει πολίτες καταστροφικούς, τόσο για τον εαυτό τους όσο και για το διπλανό τους. 

Είναι απαραίτητο να σταματήσει αυτή η καταστροφή. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να ξεκινήσει αμέσως να μορφώνει πολίτες άξιους και δημιουργικούς.

Άξιους: 
  • να φροντίζουν την ψυχική και σωματική τους ισορροπία
  • να σχετίζονται ισότιμα, δημιουργικά και άφοβα με το διπλανό τους
  • να μεγαλώνουν παιδιά χωρίς να τα κακοποιούν ή να τα καταπνίγουν
  • να διαλέγουν συμπεριφορές φροντίδας, σύνεσης και μέτρου και στο κοινωνικό και στο φυσικό περιβάλλον
Δημιουργικούς: 
  • στη χρήση της πληροφορίας και της γνώσης
  • στην επίλυση πολύπλοκων και πιεστικών κοινωνικών προβλημάτων 
  • στην παραγωγή εργασίας και πλούτου με βάση τους πόρους του τόπου μας και με όρους διάρκειας και μέλλοντος.

Η Ελλάδα δε χρειάζεται πια καλούς εργαζόμενους· χρειάζεται εξαιρετικούς δημιουργούς θέσεων εργασίας

Η Δράση ζητά την εκ θεμελίων ανατροπή της κοινωνικής παιδαγωγικής στο σύνολό της. Το εκπαιδευτικό σύστημα, και μάλιστα στον τομέα της σχολικής εκπαίδευσης από τα τρία ώς τα δεκαοχτώ, θέλουμε να βρεθεί στο επίκεντρο αυτής της ανατροπής. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει καθήκον να υποστηρίζει τις έμφυτες δημιουργικές ικανότητες των παιδιών, την έμφυτή τους τάση για ανακάλυψη και μάθηση, την έμφυτή τους ικανότητα για αυτο-οργάνωση, συνεργασία και έργο. Πρέπει αμέσως να σταματήσει η καταστροφική λειτουργία της παιδαγωγικής που μας έχει φέρει σε τέτοια διάλυση και παρακμή. 

Επειδή δε η ποιότητα του εκπαιδευτικού συστήματος ΔΕΝ βρίσκεται στο σχεδιασμό, ΔΕΝ βρίσκεται στο υπουργείο, ΔΕΝ βρίσκεται στη γραφειοκρατική διαχείριση, ΔΕΝ βρίσκεται καν στη σχολική μονάδα, ΑΛΛΑ βρίσκεται στην ΤΑΞΗ, για ν' αλλάξουμε το σύστημα χρειαζόμαστε άλλες δασκάλες και άλλους δασκάλους. Δασκάλες και δασκάλους: 
  • που θα ξέρουν να ακούνε παρά να μιλάνε
  • που θα μάθουν τα παιδιά να ακούνε τον άλλο και να συνεργάζονται 
  • που θα ξέρουν να υποστηρίζουν την περιέργεια, την έμφυτη διερευνητική τάση των παιδιών
  • που θα ξέρουν να υποστηρίζουν την ψυχική και κοινωνική ωρίμανση των παιδιών
  • που θα ξέρουν να φροντίζουν τον εαυτό τους ως διευκολυντών της σχολικής μάθησης
Το εκπαιδευτικό επάγγελμα πρέπει να καταστεί περιζήτητο, ζηλευτό και των υψηλότερων προδιαγραφών. Όλοι οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να διαθέτουν μεταπτυχιακό τίτλο και, οπωσδήποτε: 
  • Ουσιαστικές γνώσεις σχεδιασμού προγράμματος (curriculum)
  • Βαθιές γνώσεις αξιολόγησης, τόσο διαμορφωτικής (formative) όσο και απολογιστικής (summative)
  • Δεξιότητες συμβουλευτικής (embedded counselling skills)
  • Διδακτική προϋπηρεσία δύο ετών (ως μέρος των σπουδών τους).
Οι αμοιβές των εκπαιδευτικών (αυτών των εκπαιδευτικών!) πρέπει να είναι από τις υψηλότερες στην αγορά εργασίας. 

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα θέλουμε να στηρίζεται σε τρεις βάσεις: 
  • Στην επίγνωση του παγκοσμίου περιβάλλοντος (ο Κινέζικος πολιτισμός βρίσκεται σήμερα στο τέρμα του ΗΣΑΠ, στον Πειραιά) (international mindedness)
  • Στην μάθηση με εις βάθος κατανόηση (conceptual understanding)
  • Στην διερευνητική μέθοδο διδασκαλίας και μάθησης (inquiry based teaching and learning)
Θέλουμε επίσης να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του την εξωτερική αξιολόγηση που εφαρμόζει ο ΟΟΣΑ στα εθνικά εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου με το Programme for International Student Assessment (PISA) και να προσαρμόζεται σ' αυτήν. 

4.5.13

Πασχαλινά, και μη·

Επιλογή από την συλλογή <<Ποιήμα της ημέρας>> :

1. Χρειάζομαι λίγη πρέζα, και
    αν σου περισσεύει, και
    καμιάν πινέζα -ή ακόμα 
    καλύτερα μιαν αθόρυβη
    κινέζα.

2. Θα'θελα λίγη αμφεταμίνη,
    μήπως και το καταφέρω το πιπίνι·
    αλλιώς δώσε μου, απλά, ένα βάζο,
    με ταχίνι.

3. Τον βάτραχο να βρω, 
     τόσο μα τόσο προσπαθώ·
     και έτσι, καθώς στον κόρφο της κοιτώ,
     ξάφνου, τι να δω;
     Στα μάτια, τον κοιτώ,
     τον τρίκιλο ροφό.

Για όσους νηστεύουν:

4. Αλείφω το ψωμί, όχι με λάδι, 
    μα ούτε με τυρί·
    άλλωστε νηστεύω, από την περασμένη Κυριακή.
    Αφήνω κάτω, της Εβδομάδος το βυζί, μαζί και το ψωμί,
    και καθώς μπαίνει πάλι Κυριακή…
    βάζω το χέρι μου βαθιά, μες του αρνιού, την άμοιρη χολή.


Αχ, και μην ξεχάσω· τα παραπάνω ταιριάζουν πολύ με τις Σονάτες για Πιάνο του Μπετόβεν:
-Opus 2/2
-Opus 2/3
και Opus 7

1.5.13

Play, passion, purpose: Tony Wagner at TEDxNYED

Αυτό πρέπει να κάνει το σχολείο μας· μόνον αυτό! Αλλιώς χαθήκαμε.